cerg

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //

Navdêr

cerg m

1. (anatomî) Organa leşî ya xwarinê dihelîne û jehran diruxîne.

   Hevmane: cegera reş, mêlak, kezeba reş, pişa reş

   • ظهر پشته سره ناڤک جوف ناڤ
     کبد جرگه کلیه گرچک کدنه بز
     روڤین امعاء مرارت هم ظراڤ — ()

   • خونی د دڤ و گپی وه هاڤیت
     زینا کو دصد برین لجرگی
     چو حالت فوت شادمرگی — ()

   • رنجیده کر مسکین غریب ترکا دل احباب دا
     محبوب و ریحان پر گلاڤ کر کر لمن جرگ و هناڤ
     زهرا هلاهل بو د ناڤ لو ساقی او جلاب دا — ()

2. (anatomî) Organa leşî ya nefes pê têt kişandin.

   Hevmane: cegera spî, pişa spî, kezeba spî

   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
3. Dil, qelb, hinav.

   Cerg li min sot. ― Dilê min şewitand.

4. (mecazî) Cesaret, bistehî, wêrekî, curet.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
5. Tê gotin bo kesên gelek ezîz li def mirovî, herwiha bu zarokên mirovî jî tê gotin.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Bi alfabeyên din

• (klasîk) جرگ ()

Bide ber

• pişik

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

1

2

3

4