pif

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: pif

Navdêr

Tewandina pif
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pif	pif
Îzafe	pifa	pifên
Çemandî	pifê	pifan
Nîşandera çemandî	wê pifê	wan pifan
Bangkirin	pifê	pifino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	pifek	pifin
Îzafe	pifeke	pifine
Çemandî	pifekê	pifinan

pif m, p-ya req

1. Hewayê mirov bi hêz di devê xwe re berdide bo nimûne daku agirekî bitemirîne.
   • Pif kirî ruhê xu, ew bû nazenîn
     Lew Melek hatin ji bo wî sacidîn — ()

Herwiha

• puf

Bide ber

• piv
• tif
• tirr
• zirç

Nêzîk

• bif

Têkildar

• peyv

Jê

• pif bûn (lêker)
• pif dan (lêker)
• pif kirin (lêker)
• pifandin
• pifbûn (navdêr)
• pifbûyî (rengdêr)
• pifdan (navdêr)
• pifdayî (rengdêr)
• pifîn
• pifker
• pifkirin (navdêr)
• pifkirî (rengdêr)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî:  →  m,  → 
• Farisî: ^? → 
• Îngilîzî: ^? → , ^? → , ^? → 
• Tirkî:  → ,  → , ^? → , ^? → 

Rengdêr

pif, p-ya nerm

1. Tijî hewa yan wek ku tijî hewa be.

   Hevmane: perçivî, nepixî, werimî

   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Bide ber

• piv

Jê

• pif dan (lêker)
• pif kirin (lêker)
• pifandin
• pifdan (navdêr)
• pifdank
• pifdayî (rengdêr)
• pifder
• pifîn
• pifker
• pifkirin (navdêr)
• pifkirî (rengdêr)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger