rewal

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
rewal	rewaltir	herî rewal (merkezî) tewrî rewal (rojavayî) rewaltirîn (soranîzm)

rewal

1. Kesa/ê ku êdî ne zarok e lê hê nebûye jin yan zelam jî.

   Hevmane: ciwan, genc, xort, tolaz, law

   • El-qisse ji husnê wan xezalan
     Rehmek kete qelbê wan rewalan — ()
   • Rewaltî giringtirîn qûnaxên temene di jiyana mirov de, qûnaxa ku dikeve di navbera qûnaxa zaroktî û ciwaniyê de, ew salên ku bi dûv zaroktiya derengî têt. Ji sala duwazdeha de despêdike, û di sala bîst û yekê an bîst û dudwan de kuta dibe, ev jî ligorî ku li ser hatiye lihevkirin ji layê pirrtirîn lêkolîner yên di warê zanînên derûnî, perwerdeyî û komelayetî de dixebitin. Lê belku di bin bandora keş (avûba) û hokarên xweristî û xaknîgarî yan ligorî werara نمو kes ji hêla tenduristî ve, dê salekê li pêş yan li paş be. Û gava rewaltî destpêdike, zarok di jiyanê de xwe li pêş qûnaxek nû dibîne ku tucaran bi tiştekî ji xurdeyên wê hest nekiriye, digel guhertinên bahozî û dijwar ku dibin xalek despêkî xweş xuya di rewşa wî de. — ()

Herwiha

• riwal

Bide ber

• rewa
• rewan

Binêre herwiha

• hewal
• kewal
• newal
• sewal
• zewal

Jê

• rewalane
• rewalî
• rewalîtî
• rewaltî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî:  → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → , ^? → , ^?
• Tirkî:  → ,  → ,  →