Aramaei

Aramaei (-orum)^[1] fuerunt Semitica antiquae Asiae Occidentalis gens, quae in hodierna Syria media (Aram^(en)[2] vel Aramaea^[3]) habitabat.

Regna Levantis Meridionalis saeculo nono a.C.n.

Posthetthaea regna^(en)?, includentia Neohetthaea regna^(en)? et alia regna, saeculo octavo a.C.n.

Aramaeorum regna Mesopotamiae Superioris, ad occidentem Urartu et Assyriae

Ut Eduard Böhl scripsit:

Minoris ambitus Aramaeorum regna^(en) sunt Maacha (2 Sam. X, v. 6), Geschur (2 Sam. 3, 3; 13, 37 cf. Winer : Realw.-buch s. v.), Beth Rechob, Chamath. Aram Dameschek et Aram Naharajim provinciae Aramaeorum longe celeberrimae fuerunt, quarum illa cum metropoli Damasco iam in Geneseos cp. 14, 15 obvia est, ubi Damascus ad situm Chobae definiendum inservit. Aramaeis in Mesopotamia Nachoris posteri se admiscuerunt, ut etiam Jacobus (Deut. 26, 5) Aramaeus appellaretur.^[4]

Non omnia regna Aramaorum erant Neohetthaea.