Chromium

Latine

Formae aliae

• Nota: Cr

Notatio

A voce Palaeograeca  χρῶμα  (chrōma, color), propter colores varios temperamentorum.

Nomen substantivum

chrōm|ium, -iī (neut.; materiale)

1. Elementum chemicum cuius numerus atomicus 24 est.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	chrōmium	—	I
gen.	chrōmiī chrōmī	—	II
dat.	chrōmiō	—	III
acc.	chrōmium	—	IV
abl.	chrōmiō	—	VI
voc.	chrōmium	—	V

Dictiones collatae

Systema Periodicum

H He Li Be B C N O F Ne Na Mg Al Si P S Cl Ar K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe Cs Ba * Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn Fr Ra ** Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og * La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb ** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No

Translationes

Anglice

chromium ☞en: chromium est metallum — chromium is a metal

Germanice

Chrom neut. ☞de

Iaponice

クロム (kuromu) ☞ja

Polonice

chrom masc. ☞pl

Ruthenice

хром (χrom, masc.) ☞ru

Formae affines

chromium etiam dictio est in aliis linguis:

• Anglice: chromium