indium

Latine

Notatio

Ab indico, propter eius colorem in analyse spectroscopiali.

Nomen substantivum

ind|ium, -iī (neut.; materiale; symbolus: In)

1. Elementum chemicum cuius numerus atomicus 49 est.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	indium	—	I
gen.	indiī indī	—	II
dat.	indiō	—	III
acc.	indium	—	IV
abl.	indiō	—	VI
voc.	indium	—	V

Dictiones collatae

Systema Periodicum

H He Li Be B C N O F Ne Na Mg Al Si P S Cl Ar K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe Cs Ba * Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn Fr Ra ** Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og * La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb ** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No

Translationes

Anglice

indium ☞en — indium is a metal, “indium est metallum”

Iaponice

インジウム (injiumu) ☞ja

Polonice

ind masc. ☞pl

Ruthenice

индий (índij, masc.) ☞ru

Formae affines

indium etiam dictio est in aliis linguis:

• Anglice: indium
• Batave: indium
• Estonice: indium
• Finnice: indium
• Francogallice: indium
• Hungarice: indium
• Suecice: indium