Scandium

Latine

Notatio

Pro Scandia, in qua inventum est. Nomen a Laurentio Friderico Nilson (Suecice: Lars Fredrik Nilson) circa 1870 commentum est.

Nomen substantivum

scand|ium, -iī (n; materiale; symbolus: Sc)

1. chem. Elementum chemicum cuius numerus atomicus 21 est.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	scandium	—	I
gen.	scandiī scandī	—	II
dat.	scandiō	—	III
acc.	scandium	—	IV
abl.	scandiō	—	VI
voc.	scandium	—	V

Dictiones collatae

Systema Periodicum

H He Li Be B C N O F Ne Na Mg Al Si P S Cl Ar K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe Cs Ba * Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn Fr Ra ** Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og * La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb ** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No

Translationes

Anglice

scandium ☞en

Iaponice

スカンジウム (sukanjiumu) ☞ja

Polonice

skand masc. ☞pl

Ruthenice

скандий (skándij, masc.) ☞ru

Formae affines

scandium etiam dictio est in aliis linguis:

• Anglice: scandium