Stibium

Latine

Formae aliae

• stĭbi (-is, n.)
• stimmi

Notatio

A Palaeograece στίμμι (stimmi); cum Aegyptie

(sdm) cognatum est.

Nomen substantivum

stĭb|ium, -iī (n; materiale; symbolus: Sb)

1. chem. Elementum chemicum cuius numerus atomicus 51 est.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	stĭbium	—	I
gen.	stĭbiī stĭbī	—	II
dat.	stĭbiō	—	III
acc.	stĭbium	—	IV
abl.	stĭbiō	—	VI
voc.	stĭbium	—	V

Dictiones collatae

Systema Periodicum

H He Li Be B C N O F Ne Na Mg Al Si P S Cl Ar K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe Cs Ba * Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn Fr Ra ** Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og * La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb ** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No

Translationes

Anglice

antimony ☞^en

Iaponice

アンチモン (anchimon) ☞^ja

Polonice

antymon m ☞^pl

Ruthenice

сурьма (sur’má, fem.) ☞ru