Strontium

Latine

Notatio

Pro Strontian, Caledonice Sròn an t-Sìthein, oppidum in Scotia, ubi inventum est.

Nomen substantivum

stront|ium, -iī (n; materiale; symbolus: Sr)

1. chem. Elementum chemicum cuius numerus atomicus 38 est.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	strontium	—	I
gen.	strontiī strontī	—	II
dat.	strontiō	—	III
acc.	strontium	—	IV
abl.	strontiō	—	VI
voc.	strontium	—	V

Dictiones collatae

Systema Periodicum

H He Li Be B C N O F Ne Na Mg Al Si P S Cl Ar K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe Cs Ba * Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn Fr Ra ** Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og * La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb ** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No

Translationes

Anglice

strontium ☞en: strontium est metallum — strontium is a metal

Iaponice

ストロンチウム (sutoronchiumu) ☞ja

Polonice

stront masc. ☞pl

Ruthenice

стронций (stróncij, masc.) ☞ru

Formae affines

strontium etiam dictio est in aliis linguis:

• Anglice: strontium