abicio

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /abˈikioː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ab·i·ci·ō — morphologica: ab-ic-io

Formae aliae

• abiicio, abjicio

Notatio

← Latine: ab + iaciō

Verbum transitivum

ăbĭc|ĭō, -ĕre, abiēcī, abiectum

1. √ Iacere a se.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
abic-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	abiciō	abiciam		abiciēbam	abicerem	abiciam
II. sing.	abicis	abiciās	abice!	abiciēbās	abicerēs	abiciēs	abicitō!
III. sing.	abicit	abiciat		abiciēbat	abiceret	abiciet	abicitō!
I. plur.	abicimus	abiciāmus		abiciēbāmus	abicerēmus	abiciēmus
II. plur.	abicitis	abiciātis	abicite!	abiciēbātis	abicerētis	abiciētis	abicitōte!
III. plur.	abiciunt	abiciant		abiciēbant	abicerent	abicient	abiciuntō!
Thema	Vox passiva
abic-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	abicior	abiciar		abiciēbar	abicerer	abiciar
II. sing.	abiceris	abiciāris	abicere!	abiciēbāris	abicerēris	abiciēris	abicitor!
III. sing.	abicitur	abiciātur		abiciēbātur	abicerētur	abiciētur	abicitor!
I. plur.	abicimur	abiciāmur		abiciēbāmur	abicerēmur	abiciēmur
II. plur.	abiciminī	abiciāminī	abiciminī!	abiciēbāminī	abicerēminī	abiciēminī	—
III. plur.	abiciuntur	abiciantur		abiciēbantur	abicerentur	abicientur	abiciuntor!

Thema	Vox activa
abiēc-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	abiēcī	abiēcerim	abiēceram	abiēcissem	abiēcerō
II. sing.	abiēcistī	abiēceris	abiēcerās	abiēcissēs	abiēceris
III. sing.	abiēcit	abiēcerit	abiēcerat	abiēcisset	abiēcerit
I. plur.	abiēcimus	abiēcerimus	abiēcerāmus	abiēcissēmus	abiēcerimus
II. plur.	abiēcistis	abiēceritis	abiēcerātis	abiēcissētis	abiēceritis
III. plur.	abiēcērunt	abiēcerint	abiēcerant	abiēcissent	abiēcerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	abicere	abiēcisse	abiectūrum, -am, -um esse	abiciēns		abiectūrus, -a, -um­
Vox passiva	abicī	abiectum, -am, -um esse	abiectum īrī		abiectus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
abiciendī		abiciendus, -a, -um			abiectum	abiectū

Dictiones collatae

• iaciō, iacere

Composita

• adiciō, adicere, adiectus
• amiciō, amicīre, amictus
• circumiciō, circumicere, circumiectus
• coniciō, conicere, coniectus
• dēiciō, dēicere, dēiectus
• disiciō, disicere, disiectus
• ēiciō, ēicere, ēiectus
• iniciō, inicere, iniectus
• intericiō, intericere, interiectus; interiaciō
• obiciō, obicere, obiectus
• praeiciō, praeicere
• prōiciō, prōicere, prōiectus
• rēiciō, rēicere, rēiectus
• subiciō, subicere, subiectus
• superiaciō, superiacere, superiectus
• trāiciō, trāicere, trāiectus

Dictiones derivatae

• abiectiō
• abiectus, abiectē

Translationes

Iacere a se

Anglice: cast off (en), throw away (en), throw down (en)

Germanice: hinwerfen (de), wegwerfen (de), abwerfen (de) Hebraica: הִשְׁלִיךְ‎‎ m ‎(hishlīkh) Hispanice: deshacerse (es) de algo, tirar (es)