acies

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈakieːs/

(classice)

acies

API: /ˈaʧies/

(ecclesiastice)

Syllabificatio phonetica: a·ci·ēs — morphologica: aci-es

Notatio

← Latine: ācer, Graeca Antiqua: ἀκίς

Nomen substantivum

aci|ēs, -ēī fem.

1. √ Pars tenuis secansque laminae instrumenti.
2. (militariter) Positio militium vel navium constituta in ordine usuale sine decursu determinato.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	aciēs	aciēs	I
gen.	aciēī	aciērum	II
dat.	aciēī	aciēbus	III
acc.	aciem	aciēs	IV
abl.	aciē	aciēbus	VI
voc.	aciēs	aciēs	V

Dictiones collatae

Synonyma

1. mucrō, mucrōnis

Translationes

Pars tenuis secansque laminae instrumenti	dilatare ▼

Pars tenuis secansque laminae instrumenti	collabi ▲

Anglice: edge (en) Germanice: Schneide (de) f, Schärfe (de) f Hispanice: filo (es) m Francogallice: tranchant (fr) m, tranchant (fr) m (de lʹépée) Graeca Antiqua: ἀκμή f ‎(akmḗ)

Positio militium vel navium constituta in ordine usuale sine decursu determinato	dilatare ▼

Positio militium vel navium constituta in ordine usuale sine decursu determinato	collabi ▲

Anglice: line of battle (en) Germanice: Schlachtordnung (de) f Francogallice: rang (fr) m, ligne (fr) m, ordre de bataille (fr) m

Loci

Latinitas Romana

antiq.

• saec. I. a.C.n. Non placet quem scurrae laudant, manipularis mussitant, neque illi quorum lingua gladiorum aciem praestringit domi. —Truculentus Plauti

Discretiva

acies dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
aciēs	casus vocativus singularis	substantivi aciēs
aciēs	casus nominativus pluralis	substantivi aciēs
aciēs	casus accusativus pluralis	substantivi aciēs
aciēs	casus vocativus pluralis	substantivi aciēs

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈakieːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·ci·ēs — morphologica: aci-es