caveo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkaweoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ca·ve·ō — morphologica: cav-eo

Verbum transitivum

cav|ĕō, -ēre, cāvī, cautum

1. Esse prudens adversum aliquam rem.
2. Providere ne quid accidat.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
cav-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	caveō	caveam		cavēbam	cavērem	cavēbō
II. sing.	cavēs	caveās	cavē!	cavēbās	cavērēs	cavēbis	cavētō!
III. sing.	cavet	caveat		cavēbat	cavēret	cavēbit	cavētō!
I. plur.	cavēmus	caveāmus		cavēbāmus	cavērēmus	cavēbimus
II. plur.	cavētis	caveātis	cavēte!	cavēbātis	cavērētis	cavēbitis	cavētōte!
III. plur.	cavent	caveant		cavēbant	cavērent	cavēbunt	caventō!
Thema	Vox passiva
cav-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	caveor	cavear		cavēbar	cavērer	cavēbor
II. sing.	cavēris	caveāris	cavēre!	cavēbāris	cavērēris	cavēberis	cavētor!
III. sing.	cavētur	caveātur		cavēbātur	cavērētur	cavēbitur	cavētor!
I. plur.	cavēmur	caveāmur		cavēbāmur	cavērēmur	cavēbimur
II. plur.	cavēminī	caveāminī	cavēminī!	cavēbāminī	cavērēminī	cavēbiminī	—
III. plur.	caventur	caveantur		cavēbantur	cavērentur	cavēbuntur	caventor!

Thema	Vox activa
cāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	cāvī	cāverim	cāveram	cāvissem	cāverō
II. sing.	cāvistī	cāveris	cāverās	cāvissēs	cāveris
III. sing.	cāvit	cāverit	cāverat	cāvisset	cāverit
I. plur.	cāvimus	cāverimus	cāverāmus	cāvissēmus	cāverimus
II. plur.	cāvistis	cāveritis	cāverātis	cāvissētis	cāveritis
III. plur.	cāvērunt	cāverint	cāverant	cāvissent	cāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	cavēre	cāvisse	cautūrum, -am, -um esse	cavēns		cautūrus, -a, -um­
Vox passiva	cavērī	cautum, -am, -um esse	cautum īrī		cautus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
cavendī		cavendus, -a, -um			cautum	cautū

Usus

• Cave canem!
• Caveat emptor!

Dictiones derivatae

• cautēla
• cautiō
• cautor
• cautulus
• cautus, cautē, cautim, cautō

Translationes

Esse prudens adversum aliquam rem	dilatare ▼

Esse prudens adversum aliquam rem	collabi ▲

Anglice: beware (en), avoid (en) Germanice: sich hüten (de), sich in Acht nehmen (de), meiden (de)

Providere ne quid accidat	dilatare ▼

Providere ne quid accidat	collabi ▲

Anglice: be aware (en), take care (en), guard (en) Germanice: Fürsorge tragen (de), sicherstellen (de)

Loci

Decimus Iunius Iuvenalis 100-128

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. II.

Illa domi natas nostraque ex arbore mensas

tempora viderunt; hos lignum stabat ad usus,

annosam si forte nucem deiecerat Eurus,

at nunc divitibus cenandi nulla voluptas,

nil rhombus, nil damma sapit, putere videntur

unguenta atque rosae, latos nisi sustinet orbes

grande ebur et magno sublimis pardus hiatu

dentibus ex illis quos mittit porta Syenes

et Mauri celeres et Mauro obscurior Indus,

et quos deposuit Nabataeo belua saltu

iam nimios capitique graves, hinc surgit orexis,

hinc stomacho vires; nam pes argenteus illis,

anulus in digito quod ferreus, ergo superbum

convivam caveo, qui me sibi comparat et res

despicit exiguas, adeo nulla uncia nobis

est eboris, nec tessellae nec calculus ex hac

materia, quin ipsa manubria cultellorum

ossea. non tamen his ulla umquam obsonia fiunt

rancidula aut ideo peior gallina secatur. —Saturae D. Iuni Iuvenalis ^[1][2]

saec. IV.

• Vereor enim ne me quoque aliquid contumeliose in te dicere existimes, quod vehementer caveo, quantum possum. —Epistolae Augustini ^[3][2]

Fontes