dividens

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdiːwideːns/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vi·dēns — morphologica: di-vid-ens

Notatio

← Latine: dīvidō (dīvidere)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīvidēns	—	praesens	activa	participium	dīvidō (dīvidere)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	dīvidēns	dīvidēns	dīvidēns	nom.	dīvidentēs	dīvidentēs	dīvidentia
gen.	dīvidentis	dīvidentis	dīvidentis	gen.	dīvidentium	dīvidentium	dīvidentium
dat.	dīvidentī	dīvidentī	dīvidentī	dat.	dīvidentibus	dīvidentibus	dīvidentibus
acc.	dīvidentem	dīvidentem	dīvidēns	acc.	dīvidentēs dīvidentīs	dīvidentēs dīvidentīs	dīvidentia
abl.	dīvidente dīvidentī	dīvidente dīvidentī	dīvidente dīvidentī	abl.	dīvidentibus	dīvidentibus	dīvidentibus
voc.	dīvidēns	dīvidēns	dīvidēns	voc.	dīvidentēs	dīvidentēs	dīvidentia

Translationes

Participium	dilatare ▼

Participium	collabi ▲

Anglice: dividing (en), separating (en); distributing (en) Germanice: teilend (de), trennend (de); verteilend (de)

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

C. Plinius Secundus 23-79

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Medea:

di coniugales tuque genialis tori,

Lucina, custos quaeque domituram freta

Tiphyn novam frenare docuisti ratem,

et tu, profundi saeve dominator maris,

clarumque Titan dividens orbi diem,

tacitisque praebens conscium sacris iubar

Hecate triformis, quosque iuravit mihi

deos Iason, quosque Medeae magis

fas est precari: noctis aeternae chaos,

aversa superis regna manesque impios

dominumque regni tristis et dominam fide

meliore raptam, voce non fausta precor. —Medea Senecae ^[1][2]

saec. I.

• et Hellespontus VII, ut diximus, stadiis Europam ab Asia dividens, IIII inter se contrarias urbes habet, in Europa Callipolim et Seston, in Asia Lampsacon et Abydon. —Naturalis historia Plinii ^[3][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

• Non enim differentiae nomine intelligimus ipsum quo propriissime aliquid ab aliquo differre dicitur, utpote quod genus dividens specierum est essentialiter constitutivum; sed est omnis quae proprie, omnis quae communiter dicitur. —De lampade combinatoria Iordani Bruni ^[4][2]

Fontes