duci

Discretiva

duci dictio est in variis linguis:

• Dacoromane: duci
• Hungarice: duci
• Italice: duci

Formae affines

Latine

ducī

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
ducī	casus dativus singularis	substantivi dux

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdu.kiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: du·cī — morphologica: duc-i

dūcī

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dūcī	—	praesens	passiva	infinitivus	dūcō (dūcere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈduːkiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dū·cī — morphologica: duc-i

Dacoromane

duci

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
duci	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	duce
duci	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	duce

Forma	Modus flexurae	originis
duci	casus nominativus/accusativus pluralis	substantivi duce
duci	casus genitivus/dativus pluralis	substantivi duce

Appellatio pronuntiatusque

API: /dut͡ʃʲ/

Syllabificatio phonetica: duci — morphologica: duc-i

Italice

duci

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
duci	forma pluralis	substantivi duce

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdu.t͡ʃi/

Syllabificatio phonetica: du·ci — morphologica: duc-i

Latinitas Romana

class.  (44/43 a.C.n.)

• Panaetius quidem Africanum, auditorem et familiarem suum, solitum ait dicere, “ut equos propter crebras contentiones proeliorum ferocitate exsultantes domitoribus tradere soleant, ut iis facilioribus possint uti, sic homines secundis rebus effrenatos sibique praefidentes tamquam in gyrum rationis et doctrinae  duci  oportere, ut perspicerent rerum humanarum imbecillitatem varietatemque fortunae.” —De officiis Ciceronis ^[1]

class.  (ca. 30–22 a.C.n.)

• Expertiones autem et probationes eorum sic sunt providendae. Si erunt profluentes et aperti, antequam  duci  incipiantur, aspiciantur animoque advertantur, qua membratura sint qui circa eos fontes habitant homines; et si erunt corporibus valentibus, coloribus nitidis, cruribus non vitiosis, non lippis oculis, erunt probatissimi. Item si fons novus fossus fuerit, et in vas corinthium sive alterius generis, quod erit ex aere bono, ea aqua sparsa maculam non fecerit, optima est. —De architectura Vitruvii ^[2]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

• Ergo primo die loco obscuro cubare debet, sic ut a sermone quoque abstineat; nullum cibum adsumere, si fieri potest, ne aquam quidem; sin minus, certe quam minimum eius. Quod si graves dolores sunt, commodius secundo die; si tamen res urget, etiam primo sanguis mittendus est, utique, si in fronte venae tument, si firmo corpore materia superest. Si vero minor impetus, minus acrem curationem requirit; alvum, sed non nisi secundo tertiove die,  duci  oportet. —De Medicina Celsi ^[3]

Fontes

1. Marcus Tullius Cicero - De officiis ad Marcum filium libri tres. (The Latin Library): Liber primus. XXVI. [90] — duci
2. De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber octavus, 4. [1] — duci
3. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber sextus, VI. [1f] — duci
4. Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber X. Capitulum XVI. Versus 3 — duci