locus

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latine

Nomen substantivum

lŏc|us, -ī, plur. , masc. (etiam plur. -a)

  1. Ubi aliquid situm est, finitio externa rei (plur. -a).
    loca superiora, loca communia
  2. In scientiis quidquid esse potest fons disputationis vel expositionis (plur. ).[1]
    — multos locos poetarum discere, loci communes

Declinatio

More information m., sing. ...

Translationes

Anglice

place en

Batave

plaats fem./(masc.). nl, locatie fem.. nl

Esperantice

loko eo

Francogallice

lieu masc. fr, endroit masc. fr, place fem. fr

Germanice

Ort masc. de, Stelle fem. de, Platz masc. de
Remove ads

Formae affines

locus etiam dictio est in aliis linguis:

Fontes

  1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 106 locus

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads