lux

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /luːks/

(classice)

Notatio

← Protindeuropaee *leuk-

Nomen substantivum

lū|x, -cis fem.

1. Splendor; ea per quam res visibiles oculis efficitur esse, quae e sole, ignibus, et aliis rebus incandescentibus, procedit.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	lūx	lūcēs	I
gen.	lūcis	lūcum	II
dat.	lūcī	lūcibus	III
acc.	lūcem	lūcēs	IV
abl.	lūce	lūcibus	VI
voc.	lūx	lūcēs	V

Dictiones collatae

Collocationes

• fiat lux.

Dictiones derivatae

• lūcēre, lūceō, lūxī
• lūcēscere, lūcescō
• lūcidus
• lūcifer
• lūcifugus

Translationes

Splendor, per quam res visibiles oculis efficitur

Anglice: light (en) Batave: licht (nl) n Bohemice: světlo (cs) n Croate: svjetlost (hr) f Dacoromane: lumină (ro) f Esperantice: lumo (eo) Finnice: valo (fi) Francogallice: lumière (fr) f Germanice: Licht (de) n

Graeca Antiqua: φάος n ‎(pháos), φῶς n ‎(phôs) (Attice) Hispanice: luz (es) f Islandice: ljós (is) n Italice: luce (it) f Neograece: φως (el) n ‎(fos) Ruthenice: свет (ru) m ‎(svet) Slovene: svetloba (sl) f Suecice: ljus (sv) n