ploratio

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ploːˈraːtioː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: plō·rā·ti·ō — morphologica: plorat-io

Notatio

← Latine: plōrō (plōrāre)

Nomen substantivum

plōrāti|ō, -ōnis fem.

1. Actus plorandi

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	plōrātiō	plōrātiōnēs	I
gen.	plōrātiōnis	plōrātiōnum	II
dat.	plōrātiōnī	plōrātiōnibus	III
acc.	plōrātiōnem	plōrātiōnēs	IV
abl.	plōrātiōne	plōrātiōnibus	VI
voc.	plōrātiō	plōrātiōnēs	V

Usus

Latinitas postclassica

saec. III.

• Erit tunc sine fructu poenitentiae dolor poenae, inanis ploratio et inefficax deprecatio. —Ad Demetrianum Cypriani Carthaginensis († 258). Argumentum XXIV.

Dictiones collatae

• plōrāns

Synonyma

1. plōrātus

Dictiones derivatae

Composita

• dēplōrātiō
• explōrātiō
• implōrātiō

Translationes

Actus plorandi	dilatare ▼

Actus plorandi	collabi ▲

Anglice: crying out (en), weeping (en), lamenting (en) Germanice: Schreien (de) m, Weinen (de) n, Jammern (de) n, Beweinen (de) n, Bejammern (de) n Italice: pianto (it) m