sectura

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /sekˈtuːra/

(classice)

Syllabificatio phonetica: sec·tū·ra — morphologica: sectur-a

Notatio

← Latine: secō (secāre)

Nomen substantivum

sectūr|a, -ae fem. ^{[1][2][3][4][5]}

1. Actus secandi ^[1]
2. (Meton.) locus, ubi sectio facta est ^[1]
3. (Meton.) locus, ubi terra secatur et effoditur ^[1]

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	sectūra	sectūrae	I
gen.	sectūrae	sectūrārum	II
dat.	sectūrae	sectūrīs	III
acc.	sectūram	sectūrās	IV
abl.	sectūrā	sectūrīs	VI
voc.	sectūra	sectūrae	V

Dictiones collatae

• sector
• sēgmen
• sēgmentum

Synonyma

1. sectiō
2. incīsūra
3. fodīna

Translationes

Actus secandi	dilatare ▼

Actus secandi	collabi ▲

Anglice: cutting (en) Esperantice: detranĉo (eo) Germanice: Schneiden (de) n, Schnitt (de) m Italice: taglio (it)

Locus, ubi sectio facta est	dilatare ▼

Locus, ubi sectio facta est	collabi ▲

Anglice: cut (en) Germanice: Schnitt (de) m Italice: incisione (it), tagliatura (it)

Locus, ubi terra secatur et effoditur	dilatare ▼

Locus, ubi terra secatur et effoditur	collabi ▲

Anglice: quarry (en); mine (en) Germanice: Steinbruch (de) m; Grube (de) f, Bergwerk (de) n Italice: cava di pietre (it) f; miniera (it) f

Discretiva

sectura dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

sectūra

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
sectūra	casus nominativus singularis · genus femininum	participii sectūrus
sectūra	casus vocativus singularis · genus femininum	participii sectūrus
sectūra	casus nominativus pluralis · genus neutrum	participii sectūrus
sectūra	casus accusativus pluralis · genus neutrum	participii sectūrus
sectūra	casus vocativus pluralis · genus neutrum	participii sectūrus
sectūra	casus vocativus singularis	substantivi sectūra

Appellatio pronuntiatusque

API: /sekˈtuːra/

(classice)

Syllabificatio phonetica: sec·tū·ra — morphologica: sect-ur-a

sectūrā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
sectūrā	casus ablativus singularis · genus femininum	participii sectūrus
sectūrā	casus ablativus singularis	substantivi sectūra

Appellatio pronuntiatusque

API: /sekˈtuːraː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: sec·tū·rā — morphologica: sect-ur-a

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• servandum in eo ante omnia, ut taleae ex feracibus fiant arboribus, ne curvae neve scabrae aut bifurcae, ne tenuiores quam ut manum impleant, ne minores pedalibus, ut inlibato cortice atque ut sectura inferior ponatur semper et quod fuerit ab radice, adcumuleturque germinatio terra, donec robur planta capiat. —Naturalis historia Plinii ^[6][7]

Fontes