transitio

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /traːnˈsitioː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trāns·i·ti·ō — morphologica: trans-itio

Notatio

← Latine: trānseō (trānsīre)

Nomen substantivum

trānsiti|ō, -ōnis fem. ^{[1][2][3][4][5]}

1. Actus transeundi. ^[1]
2. (Meton.) locus per quem transitur. ^[1]

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	trānsitiō	trānsitiōnēs	I
gen.	trānsitiōnis	trānsitiōnum	II
dat.	trānsitiōnī	trānsitiōnibus	III
acc.	trānsitiōnem	trānsitiōnēs	IV
abl.	trānsitiōne	trānsitiōnibus	VI
voc.	trānsitiō	trānsitiōnēs	V

Dictiones collatae

• trānseō, trānsīre
• trāiectus, trāiectūs

Synonyma

• trānsitus, trānsitūs

Translationes

Actus transeundi

Anglice: passage (en), transit (en), transition (en)

Germanice: Übergang (de) m, Übertritt (de) m, Transit (de) m, Transition (de) f

Locus per quem transitur

Anglice: passageway (en)

Germanice: Durchgang (de) m, Passage (de) f

Fontes

1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 777 — “TRANSĬTĬO, ōnis, f. 3. (transeo)”
2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 477 — “transĭtĭo, ōnis, f. [transeo]”
3. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — trānsitio, ōnis, f. (transeo) (tom. 2, p. 3190)
4. Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — transitio
5. Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — transitio