transitus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈtraːnsitus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trāns·i·tus — morphologica: trans-it-us

Notatio

← Latine: trānseō (trānsīre)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
trānsitus	—	perfectum	passiva	participium­	nominativo	trānseō (trānsīre)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	trānsitus	trānsita	trānsitum	nom.	trānsitī	trānsitae	trānsita
gen.	trānsitī	trānsitae	trānsitī	gen.	trānsitōrum	trānsitārum	trānsitōrum
dat.	trānsitō	trānsitae	trānsitō	dat.	trānsitīs	trānsitīs	trānsitīs
acc.	trānsitum	trānsitam	trānsitum	acc.	trānsitōs	trānsitās	trānsita
abl.	trānsitō	trānsitā	trānsitō	abl.	trānsitīs	trānsitīs	trānsitīs
voc.	trānsite	trānsita	trānsitum	voc.	trānsitī	trānsitae	trānsita

Translationes

Participium	dilatare ▼

Participium	collabi ▲

Anglice: traversed (en); surpassed (en), exceeded (en); transitioned (en) Germanice: hinübergegangen (de), überschritten (de), transitiert (de)

Nomen substantivum

trānsit|us, -ūs masc.

1. Actus transeundi, ire trans aliquod locum.
2. Locus quo aliquid transitur.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	trānsitus	trānsitūs	I
gen.	trānsitūs	trānsituum	II
dat.	trānsituī	trānsitibus	III
acc.	trānsitum	trānsitūs	IV
abl.	trānsitū	trānsitibus	VI
voc.	trānsitus	trānsitūs	V

Dictiones collatae

Synonyma

1. trānsitiō

Translationes

Actus transeundi, ire trans aliquod locum	dilatare ▼

Actus transeundi, ire trans aliquod locum	collabi ▲

Anglice: transition (en) Germanice: Übergang (de) m, Übertritt (de) m, Passage (de) f

Locus quo aliquid transitur	dilatare ▼

Locus quo aliquid transitur	collabi ▲

Anglice: passage (en), corridor (en) Germanice: Gang (de) m, Durchgang (de) m, Korridor (de) m, Pass (de) m

Discretiva

transitus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

trānsitūs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
trānsitūs	casus genitivus singularis	substantivi trānsitus
trānsitūs	casus nominativus pluralis	substantivi trānsitus
trānsitūs	casus accusativus pluralis	substantivi trānsitus
trānsitūs	casus vocativus pluralis	substantivi trānsitus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈtraːnsituːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trāns·i·tūs — morphologica: trans-it-us

Loci

Latinitas Romana

class.

• igitur in suo quaeque motu naturam suam exercent, quod manifestum Saturni maxime transitus imbribus faciunt. —Naturalis historia Plinii ^[1][2]
• Nam neque ex salubri loco in gravem, neque ex gravi in salubrem transitus satis tutus est. —De Medicina Celsi ^[3][2]

Fontes