ullus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈuːllus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ūl·lus — morphologica: ull-us

Nomen adiectivum

ūll|us, -a, -um (Adiectivum pronominale)

1. Ad minimum unus.

Declinatio

Adiectivum pronom. singulare				Adiectivum pronom. plurale
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	ūllus	ūlla	ūllum	nom.	ūllī	ūllae	ūlla
gen.	ūllīus	ūllīus	ūllīus	gen.	ūllōrum	ūllārum	ūllōrum
dat.	ūllī	ūllī	ūllī	dat.	ūllīs	ūllīs	ūllīs
acc.	ūllum	ūllam	ūllum	acc.	ūllōs	ūllās	ūlla
abl.	ūllō	ūllā	ūllō	abl.	ūllīs	ūllīs	ūllīs
voc.	ūlle	ūlla	ūllum	voc.	ūllī	ūllae	ūlla

Dictiones derivatae

Antonyma · contraria

• nūllus

Translationes

Ad minimum unus

Anglice: any (en)

Germanice: irgendeiner (de), irgendjemand (de) Turcice: herhangi (tr)

Loci

Spinoza

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. XVII.

• Nam nullum imperium tamdiu absque ulla notabili mutatione stetit, quam Turcarum, et contra nulla minus diuturna, quam popularia, seu Democratica fuerunt, nec ulla, ubi tot seditiones moverentur. Benedictus de Spinoza Tractatus Politicus, Caput VI, IV