dem

Algemein Gesjreve Limburgs

Persuunlik veurnaamwaord

dem (Nederlands: die, hem, accusatief of datief van dae, mannelijk aanwijzend voornaamwoord in uitdrukkingen als accusatief of datief gebruikt)

• Mofers: de\m

Varrejasie

• dm, häöm, em, 'm
• häör, er, 'r v

Mofers

Persuuenlik veurnaamwaord

Lemma

dem /dæ̀m ~ də̽m ~ de̽m/

1. (accusatief/datief, derdje persoean, inkelvaad) belaefdje objeksvorm van hae/het/det

Aafbraeking

• dem

Net get anges gesjreve

• d'm

Variaasje

• (ónbenaodrök) 'm
• (mit thornversjuving) tem
• hem

Aafleijinge

• demzelf

Verwantje wäörd

• häör

Zagswies

• 'm duchtig geure: duchtig poeake
• 'm duchtig klaatse: duchtig alkeholischen drank drinke (rechkallendj waat slech is)

  Paul dae haet 'm duchtig geklaats, meh noe kump dae de deur nimmieër oet.

• 'm duchtig rake: väöl (alkeholischen) drank drinke

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 98.

Grammaer

"dem" kan verwieze nao mannelike persoeane, meh wuuert ouch ummer gebroek veur vrouwlje die me mit "doe" aansprik. Veur vrouwlje die me mit "geer" aansprik moog m'n ouch "häör" gebroeke.

Dit waord wuuert döks versterk mit e persuuenlik veurnaamwaord inne vorm van 'n aanwiezendj veurnaamwaord: dem zie/zien/ziene.

• Höbs toe gehuuerd of dem zien hoes te koup steit?
• Dem zie moder is hieël aad gewore.

Van aadshaer oet woort "dem" es datief naeve "den" in akkuzatief gebroek, meh de lèste vorm is gans verajerd en wuuert nimmieë gebroek es e persuuenlik veurnaamwaord.