duive

Mofers

Wirkwaord

Lemma

duive /dœ̀i̯ve/

1. (euvergenkelik) (ajerwèts) daoveur zeen det 'n leech- of wörmdjebrón oetgeit

   Pap duifdje de stoof en doe lepe v'r op Berg aan veure kirmes dao.

Aafbraeking

• dui-ve

Verwantje wäörd

• douve

Samestèlling

• douf + umlaut + -e

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	duif		duifs		duif		duive	duiven	duif		duive	duiven	duivendj
	IPA	/dœ̀i̯f/	/dœ̀i̯v/	/dœ̀i̯fs/	/dœ̀i̯vz/	/dœ̀i̯f/	/dœ̀i̯v/	/dœ̀i̯və/	/dœ̀i̯vən/	/dœ̀i̯f/	/dœ̀i̯v/	/dœ̀i̯və/	/dœ̀i̯vən/	/dœ̀i̯vəɲɟ/
vergangen tied	sjrif	duifdje	duifdjen	duifdjes		duifdje	duifdjen	duifdje	duifdjen	duifdje	duifdjen	duifdje	duifdjen	geduif
	IPA	/dœ̀i̯vɟə/	/dœ̀i̯vɟən/	/dœ̀i̯vɟəs/	/dœ̀i̯vɟəz/	/dœ̀i̯vɟə/	/dœ̀i̯vɟən/	/dœ̀i̯vɟə/	/dœ̀i̯vɟən/	/dœ̀i̯vɟə/	/dœ̀i̯vɟən/	/dœ̀i̯vɟə/	/dœ̀i̯vɟən/	/ɣə'dœ̀i̯f/	/ɣə'dœ̀i̯v/
gebi-jjendje wies	sjrif			duif!				duive-v'r		duiftj! duif!
	IPA			/dœ̀i̯f/	/dœ̀i̯v/			/dœ̀i̯vəvər/		/dœ̀i̯fc/ /dœ̀i̯f/	/dœ̀i̯vɟ/ /dœ̀i̯v/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	duive	duiven	geduif ó		duive	duiven	duiventaere		duiventaeren		geduive		geduiven
	IPA	/dœ̀i̯və/	/dœ̀i̯vən/	/ɣə'dœ̀i̯f/	/ɣə'dœ̀i̯v/	/dœ̀i̯və/	/dœ̀i̯vən/	/dœ̀i̯vən̥'tɛ̀:re/		/dœ̀i̯vən̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'dœ̀i̯və/		/ɣə'dœ̀i̯vən/

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

duive ó /dœ̀i̯ve/

1. (gerundium) gerundium II van duive
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• dui-ve

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	duive	duiven	—
	IPA	/dœ̀i̯ve/	/dœ̀i̯ven/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	duive	duiven	—
	IPA	/dœ̀i̯ve/	/dœ̀i̯ven/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

duive /dœ̀i̯ve/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van duive
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van duive

Aafbraeking

• dui-ve