ruike

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

ruike (Nederlands: roken, vlees of vis roken)

• Mofers: rui~ke (rui~k, rui~kdje, gerui~k)

Verveuging

ruik, ruikde, geruik

Mofers

Wirkwaord

Lemma

ruike /rœ́i̯kʲe/

1. (euvergenkelik) kónzervere door lang bloeat te stèllen aan rouk (wie van rawwe vès of raw vleis)
2. (óneuvergenkelik) inne rouk hange veur te druuege

Aafbraeking

• rui-ke

Net get anges gesjreve

• ruke

Aafleijinge

• ruikkas, ruikvleis
• beruike, oetruike

Verwantje wäörd

• rouk, rouke

Zagswies

• Geruik vleis hèltj zich langer: Wuuert gezag door ruikers wen gezag wuuert det rouke slech is veure gezóndjheid.
• Vleis ruike dieëj m'n inne ruikkas; dao woort 't vleis in gehange; e vuurke van zaegmael ruikdje 't vleis.

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	ruik		ruiks		ruik		ruike	ruiken	ruik		ruike	ruiken	ruikendj
	IPA	/rœ́i̯kʲ/	/rœ́i̯gʲ/	/rœ́i̯ks/	/rœ́i̯gz/	/rœ́i̯kʲ/	/rœ́i̯gʲ/	/rœ́i̯kʲe/	/rœ́i̯kʲen/	/rœ́i̯kʲ/	/rœ́i̯gʲ/	/rœ́i̯kʲe/	/rœ́i̯kʲen/	/rœ́i̯kʲeɲɟ/
vergangen tied	sjrif	ruikdje	ruikdjen	ruikdjes		ruikdje	ruikdjen	ruikdje	ruikdjen	ruikdje	ruikdjen	ruikdje	ruikdjen	geruik
	IPA	/rœ́i̯gɟe/	/rœ́i̯gɟen/	/rœ́i̯gɟes/	/rœ́i̯gɟez/	/rœ́i̯gɟe/	/rœ́i̯gɟen/	/rœ́i̯gɟe/	/rœ́i̯gɟen/	/rœ́i̯gɟe/	/rœ́i̯gɟen/	/rœ́i̯gɟe/	/rœ́i̯gɟen/	/ɣə'rœ́i̯kʲ/	/ɣə'rœ́i̯gʲ/
gebi-jjendje wies	sjrif			ruik!				ruike-v'r		ruiktj! ruik!
	IPA			/rœ́i̯kʲ/	/rœ́i̯gʲ/			/rœ́i̯kʲever/		/rœ́i̯kc/ /rœ́i̯kʲ/	/rœ́i̯gɟ/ /rœ́i̯gʲ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	ruike	ruiken	geruik ó		ruike	ruiken	ruikentaere		ruikentaeren		geruike		geruiken
	IPA	/rœ́i̯kʲe/	/rœ́i̯kʲen/	/ɣə'rœ́i̯kʲ/	/ɣə'rœ́i̯gʲ/	/rœ́i̯kʲe/	/rœ́i̯kʲen/	/rœ́i̯kʲen̥'tɛ̀:re/		/rœ́i̯kʲen̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'rœ́i̯kʲe/		/ɣə'rœ́i̯kʲen/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: ruike

Frans: fumer Grieks (nuuj): καπνίζω(el:) Ingels: smoke Nederlandjs: roken

Pruus: räuchern Spaans: ahumar(es:), ececinar Viëtnamees: hun(vi:) Zweeds: röka

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

ruike ó /rœ́i̯kʲe/

1. (gerundium) gerundium II van ruike
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• rui-ke

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ruike	ruiken	—
	IPA	/rœ́i̯kʲe/	/rœ́i̯kʲen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	ruike	ruiken	—
	IPA	/rœ́i̯kʲe/	/rœ́i̯kʲen/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

ruike /rœ́i̯kʲe/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van ruike
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van ruike

Aafbraeking

• rui-ke