spuite

Mofers

Wirkwaord

Lemma

spuite /spœ́i̯te/

1. (ergatief) op 'n flotte meneer örges oet stroumen ónger drök (gezag van 'n vleujstóf)

   Det beer spuitj zoea oet det vaat es te det aanhuits.

2. (euvergenkelik) daoveur zorge det 'n vleujstóf ónger drök door 'n (smaal) äöpening get stroume
3. (euvergenkelik) 'n spuit zitte

   Daen hóndj haet sókker; ich mót dem ieës nag diznaovendj spuite.

4. (euvergenkelik) (óneuvergenkelik) naat make mit fien dröppelkes (gezag van plantjen of d'n haof)

   Smiddis gaon ich neet spuite, went det druueg toch drek op.

5. (óneuvergenkelik) 'n zaodlozing höbbe

Aafbraeking

• spui-te

Aafleijinge

• óngespuitj, spuiter
• spuitbös, spuitliem, spuitvèrf
• aafspuite, bespuite, doorspuite, euverspuite, inspuite, naatspuite, naospuite, oetspuite, opspuite, trögkspuite, verspuite, veurspuite

Verwantje wäörd

• spuit
• sprietse, sprinkele, sprujje

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	spuit		spöts ↑spuits		spötj ↑spuitj		spuite	spuiten	spötj spuitj		spuite	spuiten	spuitendj
	IPA	/spœ́i̯t/	/spœ́i̯d/	/spœts/ /spœ́i̯ts/	/spœdz/ /spœ́i̯dz/	/spœc/ /spœ́i̯c/	/spœɟ/ /spœ́i̯ɟ/	/spœ́i̯te/	/spœ́i̯ten/	/spœc/ /spœ́i̯c/	/spœɟ/ /spœ́i̯ɟ/	/spœ́i̯te/	/spœ́i̯ten/	/spœ́i̯teɲɟ/
vergangen tied	sjrif	spuitdje spötdje	spuitdjen spötdjen	spuitdjes spötdjes		spuitdje spötdje	spuitdjen spötdjen	spuitdje spötdje	spuitdjen spötdjen	spuitdje spötdje	spuitdjen spötdjen	spuitdje spötdje	spuitdjen spötdjen	gespuitj ↓gespötj
	IPA	/spœ́i̯dɟe/ /spœdɟe/	/spœ́i̯dɟen/ /spœdɟen/	/spœ́i̯dɟes/ /spœdɟes/	/spœ́i̯dɟez/ /spœdɟez/	/spœ́i̯dɟe/ /spœdɟe/	/spœ́i̯dɟen/ /spœdɟen/	/spœ́i̯dɟe/ /spœdɟe/	/spœ́i̯dɟen/ /spœdɟen/	/spœ́i̯dɟe/ /spœdɟe/	/spœ́i̯dɟen/ /spœdɟen/	/spœ́i̯dɟe/ /spœdɟe/	/spœ́i̯dɟen/ /spœdɟen/	/ɣə'spœ́i̯c/ /ɣə'spœc/	/ɣə'spœ́i̯ɟ/ /ɣə'spœɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			spuit!				spuite-v'r		spuitj!
	IPA			/spœ́i̯t/	/spœ́i̯d/			/spœ́i̯tever/		/spœ́i̯c/	/spœ́i̯ɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	spuite	spuiten	gespuit ó		spuite	spuiten	spuitentaere		spuitentaeren		gespuite		gespuiten
	IPA	/spœ́i̯te/	/spœ́i̯ten/	/ɣə'spœ́i̯t/	/ɣə'spœ́i̯d/	/spœ́i̯te/	/spœ́i̯ten/	/spœ́i̯ten̥'tɛ̀:re/		/spœ́i̯ten̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'spœ́i̯te/		/ɣə'spœ́i̯ten/

Raod

Dit wirkwaord is van oearsprónk zwaak. Allewiel huuert m'n ouch de nederlandjse vörm: spuitdje (iv.) > spoo~t, spuitdjes > spoo~ts, spuitdje(n) (mv.) > spo~te(n) en gespuitj > gespao~te(n).

Lèt op! Bakkes lieëtj de -t- eweg inne vergangen tied: spuidje.

In anger spraoke

[1]

• Frans: gicler
• Ingels: squirt, spout, gush, spurt
• Nederlandjs: spuiten
• Pruus: spritzen
• Sjinees: 噴^(zh:)

[4]

• Ingels: spray, spout
• Nederlandjs: besproeien, sproeien
• Pruus: versprühen, zerstäuben

[5]

• Frans: éjaculer
• Ingels: ejaculate
• Nederlandjs: ejaculeren
• Pruus: ejakulieren
• Sjinees: 射精^(zh:)
• Spaans: eyacular
• Zweeds: ejakulera

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

spuite ó /spœ́i̯te/

1. (gerundium) gerundium II van spuite
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• spui-te

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	spuite	spuiten	—
	IPA	/spœ́i̯te/	/spœ́i̯ten/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	spuite	spuiten	—
	IPA	/spœ́i̯te/	/spœ́i̯ten/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

spuite /spœ́i̯te/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van spuite
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van spuite

Aafbraeking

• spui-te

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

spuite /spœ́i̯te/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van spuit

Aafbraeking

• spui-te