volbringe

Mofers

Wirkwaord

Lemma

volbringe /vɒ́l'brɪ́ŋe/

1. (synoniem) anger waord veur verbringe (get det lestig is aafmake)

Aafbraeking

• vol-bring-e

Samestèlling

• vol + bringe

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	volbring		volbrings		volbringk		volbringe	volbringen	volbringk		volbringe	volbringen	volbringendj
	IPA	/vɒ́l'brɪ̀ŋ/		/vɒ́l'brɪ̀ŋ̊s/	/vɒ́l'brɪ̀ŋz/	/vɒ́l'brɪ̀ŋ̊kʲ/	/vɒ́l'brɪ̀ŋgʲ/	/vɒ́l'brɪ́ŋe/	/vɒ́l'brɪ́ŋen/	/vɒ́l'brɪ̀ŋ̊kʲ/	/vɒ́l'brɪ̀ŋgʲ/	/vɒ́l'brɪ́ŋe/	/vɒ́l'brɪ́ŋen/	/vɒ́l'brɪ́ŋeɲɟ/
vergangen tied	sjrif	volbrach		volbrachs		volbrach		volbrachte	volbrachten	volbrach		volbrachte	volbrachten	volbrach
	IPA	/vɒ́l'brax/	/vɒ́l'braɣ/	/vɒ́l'braxs/	/vɒ́l'braɣz/	/vɒ́l'brax/	/vɒ́l'braɣ/	/vɒ́l'braxtə/	/vɒ́l'braxtən/	/vɒ́l'brax/	/vɒ́l'braɣ/	/vɒ́l'braxtə/	/vɒ́l'braxtən/	/vɒ́l'brax/	/vɒ́l'braɣ/
gebi-jjendje wies	sjrif			volbring!				volbringe-v'r		volbringtj!
	IPA			/vɒ́l'brɪ̀ŋ/				/vɒ́l'brɪ́ŋever/		/vɒ́l'brɪ̀ŋ̊c/	/vɒ́l'brɪ̀ŋɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	volbringe	volbringen	volbring ó		volbringe	volbringen	volbringentaere		volbringentaeren		volbringe		volbringen
	IPA	/vɒ́l'brɪ́ŋe/	/vɒ́l'brɪ́ŋen/	/vɒ́l'brɪ̀ŋ/		/vɒ́l'brɪ́ŋe/	/vɒ́l'brɪ́ŋen/	/vɒ́l'brɪ́ŋen̥'tɛ̀:re/		/vɒ́l'brɪ́ŋen̥'tɛ̀:ren/		/vɒ́l'brɪ́ŋe/		/vɒ́l'brɪ́ŋen/

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

volbringe ó /vɒ́l'brɪ́ŋe/

1. (gerundium) gerundium II van volbringe
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• vol-bring-e

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	volbringe	volbringen	—
	IPA	/vɒ́l'brɪ́ŋe/	/vɒ́l'brɪ́ŋen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	volbringe	volbringen	—
	IPA	/vɒ́l'brɪ́ŋe/	/vɒ́l'brɪ́ŋen/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

volbringe /vɒ́l'brɪ́ŋe/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van volbringe
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van volbringe
3. (neet-lemma) participium van volbringe

Aafbraeking

• vol-bring-e