zinke

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

zinke (Nederlands: zinken)

• Mofers: zi~nke (zi~nk, zó~nk, zó~nke, gezó~nke)

Verveuging

zink, zónk, gezónke

Mofers

Bieveugelik naamwaord

Lemma

zinke /zɪ́ŋ̊kʲe/

1. gemaak van zink

Aafbraeking

• zin-ke

Samestèlling

• zink + -e

Verbuging

		inkelvaad						mieëvaad		predikatief
		mannelik		vrouwelik		ónziejig				geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	zinke	zinken	zinke	zinken	zinke	zinken	zinke	zinken	zinke	zinken	zinke	zinken
	IPA	/zɪ́ŋ̊kʲe/	/zɪ́ŋ̊kʲen/	/zɪ́ŋ̊kʲe/	/zɪ́ŋ̊kʲen/	/zɪ́ŋ̊kʲe/	/zɪ́ŋ̊kʲen/	/zɪ́ŋ̊kʲe/	/zɪ́ŋ̊kʲen/	/zɪ́ŋ̊kʲe/	/zɪ́ŋ̊kʲen/	/zɪ́ŋ̊kʲe/	/zɪ́ŋ̊kʲen/
partitief	sjrif											—
	IPA											—

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	—	—
	IPA	—	—

Raod

Wie bie alle stóffelike bieveugelike naamwäörd kump de predikatieve vorm neet zoea dök veur. In dees vel kaltj me lever van (gemaak) van zink.

In anger spraoke

• Frans: en zinc
• Ingels: zinc
• Nederlandjs: zinken
• Pruus: zinken

Wirkwaord

Lemma

zinke /zɪ́ŋ̊kʲe/

1. (ergatief) ónger invlood van zwaordjekrach nao ónger getroch waeren in 'n vleujstóf (wie water) toet me gans ónger is
2. (ergatief) (euverdrechtelik) minder waerd waere, aafnumme

Aafbraeking

• zin-ke

Aafleijinge

• zinking
• aafzinke, bezinke, ewegzinke, inzinke, verzinke, wegzinke
• zinkgaat, zinkloead, zinkpöt, zinkstein

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	zink		zinks		zink		zinke	zinken	zink		zinke	zinken	zinkendj
	IPA	/zɪ́ŋ̊kʲ/	/zɪ́ŋgʲ/	/zɪ́ŋ̊ks/	/zɪ́ŋgz/	/zɪ́ŋ̊kʲ/	/zɪ́ŋgʲ/	/zɪ́ŋ̊kʲe/	/zɪ́ŋ̊kʲen/	/zɪ́ŋ̊kʲ/	/zɪ́ŋgʲ/	/zɪ́ŋ̊kʲe/	/zɪ́ŋ̊kʲen/	/zɪ́ŋ̊keɲɟ/
vergangen tied	sjrif	zónk †zank		zónks †zanks		zónk †zank		zónke	zónken	zónk		zónke	zónken	gezónke	gezónken
	IPA	/zʊ́ŋ̊k/ /záŋ̊k/	/zʊ́ŋg/ /záŋg/	/zʊ́ŋ̊ks/ /záŋ̊ks/	/zʊ́ŋgz/ /záŋgz/	/zʊ́ŋ̊k/ /záŋ̊k/	/zʊ́ŋg/ /záŋg/	/zʊ́ŋ̊kə/	/zʊ́ŋ̊kən/	/zʊ́ŋ̊k/	/zʊ́ŋg/	/zʊ́ŋ̊kə/	/zʊ́ŋ̊kən/	/ɣə'zʊ́ŋ̊kə/	/ɣə'zʊ́ŋ̊kən/
vergangen tied (kónjunktief)	sjrif	zónk		zónks		zónk		zónke	zónken	zónk		zónke	zónken	gezónke	gezónken
	IPA	/zʊ́ŋ̊k/	/zʊ́ŋg/	/zʊ́ŋ̊ks/	/zʊ́ŋgz/	/zʊ́ŋ̊k/	/zʊ́ŋg/	/zʊ́ŋ̊kə/	/zʊ́ŋ̊kən/	/zʊ́ŋ̊k/	/zʊ́ŋg/	/zʊ́ŋ̊kə/	/zʊ́ŋ̊kən/	/ɣə'zʊ́ŋ̊kə/	/ɣə'zʊ́ŋ̊kən/
gebi-jjendje wies	sjrif			zink!				zinke-v'r		zink! zinktj!
	IPA			/zɪ́ŋ̊kʲ/	/zɪ́ŋgʲ/			/zɪ́ŋ̊kʲever/		/zɪ́ŋ̊kʲ/ /zɪ́ŋ̊kc/	/zɪ́ŋgʲ/ /zɪ́ŋgɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	zinke	zinken	gezink ó		zinke	zinken	zinkentaere		zinkentaeren		gezinke		gezinken
	IPA	/zɪ́ŋ̊kʲe/	/zɪ́ŋ̊kʲen/	/ɣə'zɪ́ŋ̊kʲ/	/ɣə'zɪ́ŋgʲ/	/zɪ́ŋ̊kʲe/	/zɪ́ŋ̊kʲen/	/zɪ́ŋ̊kʲen̥'tɛ̀:re/		/zɪ́ŋ̊kʲen̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'zɪ́ŋ̊kʲe/		/ɣə'zɪ́ŋ̊kʲen/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: zinke

Frans: couler, sombrer Ingels: sink(en:) Japans: 沈む(ja:) Nederlandjs: zinken

Pruus: sinken Sjinees: 墮(zh:) Spaans: hundir(es:) Zweeds: sjunka

Eigenaam

Lemma

Zinke /zɪ́ŋ̊kʲe/

1. (femieljenaam) 'ne femieljenaam (Zinken)

Raod

Wie alle eigename sjrieve v'r "Zinke" mit 'n houflètter.

Aafbraeking

• Zin-ke

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 42.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	Zinke		—
	IPA	/zɪ́ŋ̊kʲe/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	Zinke		—
	IPA	/zɪ́ŋ̊kʲe/		—

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

zinke ó /zɪ́ŋ̊kʲe/

1. (gerundium) gerundium II van zinke
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• zin-ke

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	zinke	zinken	—
	IPA	/zɪ́ŋ̊kʲe/	/zɪ́ŋ̊kʲen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	zinke	zinken	—
	IPA	/zɪ́ŋ̊kʲe/	/zɪ́ŋ̊kʲen/	—

In anger spraoke

• Ingels: sinking^(en:)

Wirkwaord

Neet-lemma

zinke /zɪ́ŋ̊kʲe/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van zinke
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van zinke

Aafbraeking

• zin-ke

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

zinke /zɪ̀n̥kʲe/

1. (neet-lemma) vorm innen diminutief van zin

Aafbraeking

• zin-ke