Горно Каленик

Горно Каленик — село во Леринско, Егејска Македонија, денес во општината Лерин на истоимениот округ во областа Западна Македонија, Грција. Населението брои 85 жители (2011), сочинето исклучиво од Македонци.^[2]

Горно Каленик Άνω Καλλινίκη
Горно Каленик
Местоположба во областа Горно Каленик Местоположба на Горно Каленик во општината Лерин и областа Западна Македонија
Координати: 40°51.37′N 21°27.9′E
Земја	Грција
Област	Западна Македонија
Округ	Лерински
Општина	Лерин
Општ. единица	Долно Клештино
Надм. вис.	&10000000000000605000000605 м
Население (2011)[1]
• Вкупно	275
Час. појас	EET (UTC+2)
• Лето (ЛСВ)	EEST (UTC+3)

Географија

Селото се наоѓа 10 км североисточно од Лерин и 6 км источно од Долно Клештино, во северозападниот крај на Леринското Поле близу границата со Р Македонија.

Историја

Во Отоманското Царство

Во османски дефтери на христијанското население на Леринскиот вилает за 1626-27 г. селото е заведено како Каљаник-и баља со даночни домаќинства.^[3]

Во XIX век Горно Каленик било чисто македонско село во Леринската каза. Во 1848 г. рускиот славист Виктор Григорович („Очерк путешествия по Европейской Турции)“ го опишал Каљник како македонско село.^[4][5] Во неговата етничка карта на Вардарската Долина од 1861 г. Јохан фон Хан го означил Горно Каленик како македонско село.^[4][6] Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Каленик (Kalénik) било село со 90 домаќинства и 254 жители Македонци.^[7][8] Во 1889 г. хрватскиот етнограф Стефан Верковиќ нашишал дека во селото живеат 72 македонски семејства со вкупно 364 лица.^[4][9] Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. во Долно и Горно Каленик имало 394 жители Македонци.^[7][10]

На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Горно Каленик се води како чисто македонско село во Леринската каза на Битолскиот санџак со 25 куќи.^[11]

По Илинденското востание на почетокот на 1904 г. целото село потпаднало под врховенството на Бугарската егзархија.^[12] По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. во селото имало 328 Македонци под егзархијата.^[7][13]

Во првите денови на април 1908 г. власта извршиал претрес на селото. Одземени се неколку пушки и револвери.^[14]

Во Грција

По Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор, кога броело 356 жители.^[2] На пописот од 1920 г. се заведени 309 лица. Во 1926 г. селото е преименувано во Ано Калиники, што е проста грцизација на македонското име.^[15]

Во 1940 г. Горно Каленик имало 500 жители. Иако не настрадало позначајно во Граѓанската војна, во 1960-тите селото бележи значајно намалување на населението поради голем бран на иселувања во прекуокеанските земји.^[2]

Според истражување од 1993 г. селото е чисто „словенојазично“ и во него македонскиот јазик е одлично зачуван.^[16]

Личности

• Ристо Шиката — деец на МРО, роден во Горно или Долно Каленик, војвода на чета во реонот на Алексо Џорлев за време на Илинденското востание^[17]

Население

Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година	1940	1951	1961	1971	1981	1991	2001	2011	2021
Население	500	551	506	303	333	446	325	275

Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Стопанство

Селото се смета за многу богато. Произведува големи количества жито.^[2]

Поврзано

• Леринско Поле

Литература

• Хил, П. Говорот на Каленик [Леринско]. – Die slavischen Sprachen (Salzburg), 1982, No 1, 33—38.
• Hill, Р. The Dialect of Gorno Kalenik. Slavica Publishers. Columbus, Ohio, 1991, 255 p.