Добромирово

Добромирово — историско село на територијата на Општина Демир Хисар,^[2] во западниот атар на с. Слепче.

Добромирово
Црквата „Пресв Богородица Балаклија“ со манастирските конаци на Добромирово
Добромирово Местоположба на Добромирово во Македонија Добромирово на карта
Координати 41°14′23″N 21°8′58″E
Регион	Пелагониски
Општина	Демир Хисар
Област	Горни Железник
Население	нема жит. (поп. 2021)[1]
Шифра на КО
Надм. вис.	908 м
Добромирово на Ризницата

Географија

Добромирово се наоѓало во областа Железник, во источните пазуви на Илиница (дел од Бигла), западно над селото Слепче и северно над Слепченскиот манастир. На ова место денес е манастирот Добромирово со црквата „Пресв. Богородица Балаклија“, наречена „Источен Петок“, која е обновена во 1970 година според старата црква на селото.

Историја

Селото постоело барем уште од средниот век, за што сведочи истоименото наоѓалиште на ова место со старата црква и некропола, возобновена во 1970 г. облик на денешниот манастир во 1970 г.^[3] Се смета дека местото е наречено по македонските владетели Добромир Хрс или Добромир Стрез, кои тука доаѓале на одмор.

Во османлиско време селото било тимар на извесен Азап, чии жители се занимавале претежно со сточарство и дрводелство. Во 1468 г. селото платило 1.035 акчиња данок, од кои 320 за пченица; 200 за ’рж и јачмен, како и за лен, свињи, ушур за лозје; за бостан, за воденици, за свадбарина и најмногу за испенџе — 381 акче.^[2]

Добромирово се споменува во 1468 г. со следниве жители: Мирче, син на Негослав; Леко, син на Пралог; Доно, син на Никола; поп Велјан; поп Димитри; Никола, син на поп; Василко, Јано син на Богдан; Драле; Бојо, син на Драле; Никола, син на Ѓурко; Томо, син на Губеро; Јован, сиромав; Степан, брат на Јован; Дико, син на Миладин; Синком син на Дабе; син на Којо Степан, брат на Бојо; Андреја, Арбанаш; Ѓуро, син на Андреја; Владе; Рајан, син на Владе; Братул, син на Владе; Васил, син на Владе; Божик, син на Арбанаш; Којо, син на Богој; Јанко, син на Којко; Којо, син на Робе. Селото имало 28 семејства, 1 неженет и 1 вдовица, во вкупно население од 145 жители.

Во 1568 г. селото е заведено со 125 жители.^[2]

Во XVIII век почнало значително преселување на населението во Слепче, кои уште претходно често се симнувале во него.^[2]

Поврзано

• Добромирово (манастир)
• Добромирово (Слепче) — археолошко наоѓалиште
• Железник