Ефтимиос Каудис

Ефтимиос Каудис (грчки: Ευθύμιος Καούδης; Ef̱thýmios Kaoúdi̱s) — андартски капетан и учесник во Борбата за Македонија.

Ефтимиос Каудис Ευθύμιος Καούδης
Роден	1866 или 1872 Каликратис, денес Грција
Починал	1956 Солун, Грција

Животопис

Каудис е роден во 1866 или 1872 година во Каликратис на островот Крит.^[1]. Во периодот меѓу 1903-1906 година се приклучил на грчката вооружена пропаганда и зел учесво во Борбата за Македонија обиколувајќи ги Баба, Корештата и Мариово.

На 13 јуни 1903 година иа минал грчко-турската граница и навлегол во МАкедонија со андартската чета подготвена од Георгиос Цондос, а во неа се нашле и критјаните Георгиос Перос, Ламбринос Вранас, Георгиос Диконимос, Георгиос Сејменис, Георгиос Зуридис, Георгиос Стратинакис, Евстратиос Бонатос, Манусос Катунатос и Николаос Лукакис^[2].

Откако Евтимиос Каудис го убил мухтарот од Зелениче, Каудис заедно со Германос Каравангелис влегле во селото и митрополитот извршил богослужба на грчки јазик.

По избувнувањето на Илинденското востание имал борба со чета на Македонската револуционерна организација кај Влахоклисурата, а подоцна учествувал во опожарувањето на селото Косинец. Потоа сите критјани со исклучок на убиениот Георгиос Сејменис ја напуштиле Македонија, но во 1904 година тие се вратиле ^[3].

На 30 ноември 1904 година четите на Митре Влаот и Геро Ресенски ги нападнале Каудис и капетан Буас (Спирос Спиромилиос) во Желево, но биле одбиени со помош на Власите гркомани од Песодер ^[4].

Во 1905 година негов четник бил Павле Илиев, поранешен андартски капетан. На 25 март 1905 година четите на Георгиос Цондос, Евтимиос Каудис, Георгиос Макрис, Павлос Гипарис и капетан Болакас, околу 300 андарти, го нападнале Загоричани, во нападот загинале околу 100 души, а целото село изгорело ^[5] На 5 април 1906 година во Бесфинја четата на Каудис е разбиена и тој на напуштил Македонија.

Учествувал во Балканските војни. Во 1929 година е основач на асоцијацијата на македономахите (македонски борци) „Павлос Мелас“. По Втората светска војна во Грција ги напишал своите спомени, а во 1956 година починал ^[6].

Литература

• Ευθύμιος Καούδης, Απομνημονεύματα (1903 - 1907), επιμέλεια ΄Αγγελος Χοτζίδης, Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα, Θεσσαλονίκη 1996