Инџес

Инџес или Инџелер (грчки: Παράδεισος, Парадисос, до 1926 г. Ίντζες, Инѕес^[2]) — село во Саришабанско, Егејска Македонија, денес во општината Места на Кавалскиот округ во Источна Македонија и Тракија, Грција. Населението брои 216 жители (2011). Претставува најисточното населено место во Егејска Македонија и цела Македонија воопшто.

Инџес Παράδεισος
Инџес
Местоположба во областа Инџес Местоположба на Инџес во општината Места и областа Источна Македонија и Тракија
Координати: 41°04.78′N 24°45.50′E
Земја	Грција
Област	Источна Македонија и Тракија
Округ	Кавала
Општина	Места
Општ. единица	Саришабан
Надм. вис.	&1000000000000007000000070 м
Население (2011)[1]
• Вкупно	216
Час. појас	EET (UTC+2)
• Лето (ЛСВ)	EEST (UTC+3)

Географија

Селото е сместено североисточно од градот Саришабан, на десниот брег на реката Места, крај главниот пат од Кавала и Саришабан за Скеча. Се наоѓа на надморска височина од 70 м, а атарот зафаќа површина од 11 км².^[2]

Историја

Кај селот има остатоци од антички град кој се поистоветува со тракискиот град Топир.^[3]

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. во Инџес живееле 175 жители Турци^[4], но населението веројатно било побројно, бидејќи во пописот во 1913 г. се евидентирани 589, а во 1920 г. — 306 жители.^[2]

Лозанскиот договор од 1923 г. турското население е присилно иселено, а доведени се поголем број на грчки бегалски семејства од Турција. Во 1928 г. попишани се 572 жители, а во 1941 г. бугарската окупациска власт евидентирала 625 жители.^[2]

Население

Преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година	1940	1951	1961	1971	1981	1991	2001	2011	2021
Население	627	638	716	433	387	287	429	216

Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Самоуправа и политика

Селото припаѓа на општинската единица Саришабан со седиште во истоимениот град, која припаѓа на поголемата општина Места, во округот Кавала. Воедно, селото е дел од општинскиот оддел Инџес, во кој тоа е единствено населено место.

Стопанство

Обработливите површини се мошне ограничени, но земјиштето е плодно и дава високи приноси, наводнувајќи се од реката Места. Главни земјоделски култури се тутунот и пченицата, а развиени се лозарството и овоштарството.^[2]