Неонацизам

Неонацизам е идеологија развиена по Втората светска војна, како движење што се стреми кон обновување на нацизмот или некоја негова варијанта.^[1][2][3][4] Буквално значи „нов нацизам“.

Националсоцијализам Кукест крст

Организации НСДАП Штурмабтајлунг Шуцштафел Министерство за пропаганда Хитлерова младина Државна трудова служба Историја Трет Рајх Пивнички пуч Ноќ на долгите ножеви Нирнбершки собири Кристална ноќ Холокауст Нирнбершки судења Неонацизам Идеологија Партиска програма Ариевска раса Ариевско уверение Националсоцијалистичка пропаганда Националсоцијалистички окултизам Националсоцијалистичка архитектура „Мојата борба“ Списоци Функционери Кабинетот на Хитлер п р у

Откако симболот свастика е забранет некои германски неонацисти го користат знамето на Германското Царство

Различни неонацистички групи имаат различни начела, но најчесто се подразбира верност и лојалност кон Адолф Хитлер, односно на неговите размислувања и ставови, на антисемитизмот, расизмот, национализмот, расна доминација (на белата раса), милитаризам и омраза спрема хомосексуалците. Неонацистите често ги користат обележјата на Нацистичка Германија, како свастиката, Зиг („S“ како на СС - ) и црвено-црно-белите знамиња. Некои групи или поединци, кои ја поддржуваат оваа идеологија, се изјаснуваат како нацисти или неонацисти, но други ги избегнуваат таквите називи за да избегнат општественa стигматизација и разни предрасуди, па дури и законско гонење. Некои европски земји имаат закони што забрануваат пројавување на пронацистички, расистички или антисемитистички погледи. Така, не постои некоја поголема политичка партија што се опишува себеси како неонацистичка во тие држави. Неонацистичките дејности се глобален феномен со организирано претставништво во многу земји, како и меѓународни мрежи. Застапен е дури и во Израел. Меѓу поединците кои се обиделе да го оживеат нацизмот се и Колин Џордан, Џорџ Линколн Роквел, Савитри Деви, Франсис Паркер Јоки, Вилијам Пирс, Еди Морисон и Дејви Мијат.