Расино

Расино — село во Општина Охрид, во околината на градот Охрид.

Расино
Традиционална куќа во селото Расино
Расино Местоположба на Расино во Македонија Расино на карта
Координати 41°12′15″N 20°51′32″E
Регион	Југозападен
Општина	Охрид
Област	Охридско
Население	3 жит. (поп. 2021)[1]
Пошт. бр.	6306
Повик. бр.	046
Шифра на КО
Надм. вис.	961 м
Расино на општинската карта Атарот на Расино во рамките на општината
Расино на Ризницата

Потекло на името

Селото најпрвин запишано како Расино се сретнува во 1583 година во турски документи. Се верува дека името потекнува од личното име Рас или Расо, или пак Раса.^[2]

Географија и местоположба

Куќи во селото

Ова село се наоѓа во Охридското Поле, во северниот дел на територијата на Општина Охрид.^[3] Селото е планинско, на надморска височина од 820 метри. Од самиот град Охрид е оддалечено 16 километри.^[3]

Куќите на ова мало село се распослани во горниот тек на малата река Вапилица, десна притока на Коселска Река. Околни села се: Вапила, Опеница, Сирула и Завој. Мештаните со вода за пиење се снабдуваат од извори и бунари.^[4]

Месностите во атарот ги носат следниве имиња: Краста, Требишки Рид, Дебранка, Мамачов Рид и Селиште.^[4]

Селото е од збиен тип и не се дели на маала.^[4]

Сместено е на југозападните падини на Плакенска Планина.

Историја

Покрај селото постои месноста Селиште, каде според народната традиција се верува дека се наоѓало старо село. За време на турското владение, ова селиште пропаднало. Денес, не може да се забележат старини на тоа место.^[4]

Во XIX век, Расино било село во Охридската каза на Отоманското Царство.

Стопанство

За селото не се води катастарска евиденција, поради што нема распределба на атарот по површини.^[3]

Селото нема големи услови за земјоделство, освен малкуте земја во долината на реката Вапилица. Но, има услови за сточарство, особено на одгледување кози.^[4]

Население

Население во минатото

Година Нас. ±% 1948 64 —     1953 72 +12.5% 1961 78 +8.3% 1971 56 −28.2% 1981 37 −33.9%	Година Нас. ±% 1991 13 −64.9% 1994 13 +0.0% 2002 8 −38.5% 2021 3 −62.5%

Во книгата „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. селото имало 60 домаќинства и 156 жители.^[5]

Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Расино живееле 60 жители, сите Македонци.^[6] Според егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“), во 1905 година во Расино имало 64 жители, под врховенството на Бугарската егзархија.^[7]

На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Росино е претставено како чисто македонско село во Охридската каза на Битолскиот санџак со 8 куќи.^[8]

Селото е мало, во фаза на наполно раселување. Така, во 1961 година селото имало 78, а во 1994 година само 13 жители, македонско население.^[3]

Според пописот од 2002 година, во селото Расино живееле 8 жители, сите Македонци.^[9]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 3 жители, сите Македонци.

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година	1900	1905	1948	1953	1961	1971	1981	1991	1994	2002	2021
Население	60	64	64	72	78	56	37	13	13	8	3

Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.^[10]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.^[11]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.^[12]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.^[13]

Родови

Расино е македонско православно село. Во селото има два рода, кои се доселиле во селото. Потеклото на овие рода не се знае.^[4]

Според истражувањата пак на Бранислав Русиќ од крајот на 1940-тите, родови во селото биле:^[14]

• Доселеници: Јанчевци или Јаќимовци (2 к.), доселени се во 1845 година од селото Сирула. Таму припаѓале на родот Јанчевци; Младеновци или Доневци (1 к.), доселени се во 1912 година од селото Сирула. Таму припаѓале на родот Младеновци; Лушковци (2 к.), доселени се во 1924 година од селото Куратица. Таму припаѓале на истоимениот род; Аврамовци (1 к.), доселени се во 1926 година од селото Куратица. Таму припаѓале на родот Петревци; Дичовци (1 к.), доселени се кога и претходниот род. Доселени се од селото Куратица, каде припаѓале на родот Колевци.

Самоуправа и политика

Селото влегува во рамките на Општина Охрид, која била проширена при новата територијална поделба на Македонија во 2004 година.

Во периодот од 1996 до 2004 година, селото се наоѓало во рамките на некогашната рурална Општина Косел.

Во периодот од 1965 до 1996 година, селото било сместено во големата општина Охрид.

Во периодот од 1955 до 1965 година, селото влегувало во рамките на тогашната општина Косел.

Во периодот 1952-1955, селото било дел од тогашната Општина Косел, во која селото Расино, се наоѓале и селата Вапила, Горно Лакочереј, Долно Лакочереј, Завој, Куратица, Ливоишта, Опеница, Орман, Плаќе, Речица, Свиништа, Сирула и Косел. Во периодот 1950-1952, исто така, постоела општината Косел, во која влегувале селата Вапила, Косел, Ливоишта, Расино и Сирула.

Избирачко место

Поглед на главната селска црква „Св. Никола“

Селото е опфатено во избирачкото место бр. 1337 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште на селото Вапила.^[15]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 82 гласачи.^[16]

Културни и природни знаменитости

Археолошки наоѓалишта^[17]

• Чешма — средновековна населба

Цркви^[18]

• Црква „Св. Никола“ — главна селска црква

Иселеништво

Се знае за следните иселени родови од селото: Расинци (1 к.) во Горно Лакочереј.^[4]