Dinasti Jin (266–420)

Dinasti Jìn (Cina ringkas: 晋朝; Cina tradisional: 晉朝; pinyin: Jìn Cháo; Wade-Giles: Chin⁴-ch'ao², IPA: [tɕîn tʂʰɑ̌ʊ];), adalah sebuah dinasti di dalam sejarah China, wujud di antara tahun 265 sehingga 420 CE. Terdapat dua divisyen dalam sejarah dinasti ini, yang pertama dikenali sebagai Jin Barat (ch: 西晉, 265–316) dan kedua Jin Timur (ch: 東晉 317–420). Jin Barat telah diasaskan oleh Sima Yan, dengan ibukotanya terletak di Luoyang, sementara Jin Timur bermula dengan pengasasnya oleh Sima Rui, dengan ibukotanya terletak di Jiankang. Dua zaman ini dikenali sebagai Liang Jin (ch: 两晋 lit, dua Jin) dan Sima Jin oleh para sarjana, bagi membezakan dinasti ini dari dinasti-dinasti lain yang menggunakan abjab-abjab Cina yang serupa, seperti Dinasti Jin Akhir (ch: 后晋).

Dinasti Jin 晉朝
266–420
Dinasti Jin Barat (kuning) pada tahun 280 AD
Ibu negara	Luoyang (265–311) Chang'an (312–316) Jiankang (317–420)
Bahasa yang umum digunakan	Cina
Agama	Buddhisme, Daoisme, Konfucianisme, Agama rakyat Cina
Kerajaan	Monarki
Maharaja
Cancelor
Sejarah
• Diasaskan	266
• Penyatuan China di bawah pemerintahan Jin	280
• Perpindahan Jin ke kawasan selatan Sungai Huai, Jin Timur bermula	317
• Melepaskan takhta kepada Liu Song	420
Populasi
• 290	22,620,000
Mata wang	Syiling China, Matawang China
Didahului oleh Diganti oleh Cao Wei Wu Timur Dinasti Utara dan Selatan Liu Song

Seven Sages of the Bamboo Grove, sebuah lukisan kubur Jin Timur dari Nanjing, kini disimpan di Muzium Wilayah Shaanxi.

Lihat juga

• Enam Dinasti
• Enam Belas Kerajaan
• Kedaulatan China
• Dinasti Liu Song
• Dinasti Selatan
• Dinasti Wei Utara
• Dinasti Utara