Plosiv

From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

Een Plosiv oder ook Explosiv oder Okklusiv betekent in de Phonetik un Phonologie enen Konsonant, bi den een Blockaad in den Vokaaltrakt den Luftstroom uut de Lung komplett stoppt. De Blockaad warrt denn wedder oplööst un de opstaut Luft ströömt as ene „Exploschoon“ uut un bringt den Luud vöörtüüg.

Je na Artikulatschoonsmaneer blockeert verscheden Delen vun den Vokaaltrakt den Luftstroom. To’n Bispeel de Lippen bi Bilabialen ([p], [b]) oder de Tung bi Alveolaren ([t], [d]).

Plosiv un Okklusiv sünd in modernen Leerböker un Grammatiken meist synonym.[1] Öller Warken betekent mit Okklusiv avers ook Luden mit ene deelwiese Blockaad vun de Luftstroom, so Nasalen, Ejektiven, Implosiven, Smirksluden un anner.

Remove ads

Översicht vun Plosiven

Remove ads

Literatuur

  • Peter Ladefoged, Ian Maddieson: The sounds of the world’s languages. Blackwell Publishers, Oxford u. a. 1996, ISBN 0-631-19814-8.

Footnoten

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads