Codicil

Een codicil is een door een persoon zelf met de hand geschreven, gedagtekend en door de schrijver zelf ondertekend document waarin bepaalde wensen worden vastgelegd die werking krijgen na overlijden.[1] In Nederland kan een codicil gebruikt worden voor bepaalde uiterste wilsbeschikkingen, waarin de opsteller (erflater) zonder tussenkomst van de notaris de vererving van bepaalde roerende zaken regelt, artikel 4:97 Burgerlijk Wetboek (erfrecht). Ook kan een codicil worden gebruikt voor het vastleggen van wensen rond de eigen uitvaart, of voor een regeling van auteursrechten en naburige rechten.[2]

Omdat een codicil veranderbaar is zonder het inschakelen van een notaris en dus zonder verdere kosten, kan de inhoud eenvoudiger worden aangepast als de omstandigheden wijzigen dan een testament. Dat is ook een nadeel, omdat anderen de inhoud ongeoorloofd kunnen wijzigen. Een codicil kan in bewaring worden gegeven bij een notaris, of er kan een kopie in een gesloten envelop aan enkele mensen in de naaste omgeving worden gegeven, zodat de inhoud niet eenvoudig door anderen dan erflater kan worden veranderd.