Diabetes mellitus
suikerziekte / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Diabetes mellitus (letterlijk 'honingzoete doorstroming') is een aandoening die wordt gekenmerkt door herhaaldelijk (chronisch) verhoogde bloedglucose- of bloedsuikerwaarden (hyperglykemie). Vandaar de Nederlandstalige aanduiding suikerziekte, of kortweg suiker.
 |
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
| Diabetes | ||||
|---|---|---|---|---|
| Diabetes mellitus | ||||
| ||||
De blauwe cirkel is het internationale symbool voor diabetes mellitus | ||||
| Coderingen | ||||
| ICD-10 | E10–E14 | |||
| ICD-9 | 250 | |||
| MedlinePlus | 001214 | |||
| eMedicine | med/546emerg/134 | |||
| MeSH | C18.452.394.750 | |||
| NHG-standaard | M01/samenvatting | |||
| ||||
Wat een normale bloedglucosewaarde precies inhoudt en hoe een meting moet worden verricht, is internationaal vastgelegd, met per land een soms iets andere invulling. Continue hyperglykemie veroorzaakt glucosurie (suikerverlies via de urine), polyurie (veel urineren) en polydipsie (veel drinken). Langdurige hyperglykemie kan uiteindelijk leiden tot een coma, als een juiste diagnose en behandeling uitblijven.