Formule 1 in 1991
raceseizoen / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Formule 1-seizoen 1991 was het 42ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 10 maart en eindigde op 3 november na zestien races.
| 42e Formule 1-seizoen (1991) | ||||
|---|---|---|---|---|
Volgende: 1992 Vorige: 1990 | ||||
 | ||||
Voor de derde maal werd Ayrton Senna kampioen | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Races | 16 | |||
| Coureurs | 41 | |||
| Constructeurs | 12 | |||
| Verdedigend kampioen |
 Ayrton Senna (coureurs)Vlag van Verenigd Koninkrijk  McLaren (constructeurs) | |||
| Eindstand coureurs | ||||
| 1e plaats | Ayrton Senna 96 (3e titel) | |||
| 2e plaats | Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell 72 | |||
| 3e plaats |  Riccardo Patrese 53 | |||
| Eindstand constructeurs | ||||
| 1e plaats | Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren 139 (7e titel) | |||
| 2e plaats | Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams 125 | |||
| 3e plaats | Ferrari 55,5 | |||
| ||||
Ayrton Senna werd voor de derde (en laatste) keer wereldkampioen. Oud-wereldkampioen Nelson Piquet sr. won zijn laatste Grand Prix in Canada en nam aan het eind van het seizoen afscheid van de Formule 1. Jordan-Ford en Modena-Lamborghini deden voor het eerst mee bij de teams. Michael Schumacher maakte zijn debuut tijdens de Grand Prix Formule 1 van België voor het Jordan-team. Er waren 34 inschrijvingen waardoor pre-kwalificatie noodzakelijk bleef. In de kwalificatie waren slechts 30 auto's toegestaan, in de race 26. Voor het laatst deden twee teams mee met slechts één auto, namelijk Coloni-Ford en Fondmetal-Ford. Aan het eind van het seizoen verdwenen Coloni-Ford, Modena-Lamborghini en AGS-Ford van het toneel.
Oops something went wrong: