Mao Zedong

Mao Zedong (vereenvoudigd Chinees: 毛泽东; traditioneel Chinees: 毛澤東; pinyin: Máo Zédōng) (Shaoshan, 26 december 1893 – Peking, 9 september 1976) was een Chinese rebellenleider, dictator, partijleider en grondlegger van de Volksrepubliek China waarvan hij de eerste leider was. Mao vormde ruim 26 jaar het gezicht van de Volksrepubliek China.

Quick facts: Mao Zedong, Geboren, Overleden, Politieke&nbs... ▼

Mao Zedong
Mao Zedong (ca. 1963)
Geboren	26 december 1893 Shaoshan, Hunan, Qing Dynastie
Overleden	9 september 1976 Peking, Volksrepubliek China
Politieke partij	Communistische Partij van China
Handtekening
Voorzitter van het Centraal Comité van de Communistische Partij van China
Aangetreden	19 juni 1945
Einde termijn	9 september 1976
Voorganger	Hijzelf (als voorzitter van het Centraal Politbureau)
Opvolger	Hua Guofeng
Voorzitter van het Centraal Politbureau van de Communistische Partij van China
Aangetreden	20 maart 1943
Einde termijn	28 september 1956
Voorganger	Zhang Wentian (als secretaris-generaal van het Centraal Comité)
Opvolger	Hijzelf (als voorzitter van het Centraal Comité)
Voorzitter van de Centrale Militaire Commissie van de Communistische Partij van China
Aangetreden	23 augustus 1945
Einde termijn	1949
Voorganger	Geen (positie gecreëerd)
Aangetreden	8 september 1954
Einde termijn	9 september 1976
Opvolger	Hua Guofeng
Voorzitter van het Nationaal Comité van de Chinese Politieke en Raadgevende Volksconferentie (vanaf 1954 als erevoorzitter)
Aangetreden	21 september 1949
Einde termijn	25 december 1954
Voorganger	Geen (positie gecreëerd)
Aangetreden	25 december 1954
Einde termijn	9 september 1976
Opvolger	Zhou Enlai
Voorzitter van de Volksrepubliek China
Aangetreden	27 september 1954
Einde termijn	27 april 1959
Voorganger	Geen (positie gecreëerd)
Opvolger	Liu Shaoqi
Portaal    Politiek

Communisme

Concepten Marxistische economie Historisch materialisme Meerwaarde Klassenstrijd Proletarisch internationalisme Wereldrevolutie

Aspecten Communistisch Manifest Communistische partij Communistische symboliek

Varianten Marxisme Leninisme Trotskisme Maoïsme Luxemburgisme Titoïsme Stalinisme Castroïsme Guevarisme Hoxhaïsme Juche Blanquisme Linkscommunisme Radencommunisme Anarchocommunisme Christelijk communisme Eurocommunisme Oercommunisme Wetenschappelijk communisme

Internationalen Bond der Communisten Eerste Internationale Tweede Internationale Derde Internationale Vierde Internationale

Personen Gracchus Babeuf Filippo Buonarroti Louis Blanqui Étienne Cabet Wilhelm Weitling Karl Marx Friedrich Engels Rosa Luxemburg Karl Liebknecht Antonio Gramsci Vladimir Lenin Leon Trotski Jozef Stalin Kim Il-sung Mao Zedong Hồ Chí Minh Josip Broz Tito Che Guevara

Verwante onderwerpen Anticommunisme Russische Revolutie Sovjet-Unie Koude Oorlog Dictatuur van het proletariaat Val van het communisme Links Socialisme

Portaal    Communisme

Mao Zedong (of zoals in de toentertijd in Nederland en Vlaanderen gebruikelijke transliteratie: Mao Tse-tung of Mao Tse-toeng) was de leider van de Communistische Partij van China (CCP) vanaf 1935.

Mao ontwikkelde zich gestaag van een idealistische jongeman in de jaren 1920 die verbitterd was over de technologische, industriële achterstand en recente historie van het land, tot een machtswellusteling en radicale rode ideoloog in de jaren 1960.

Mao leidde het land van 1949 tot en met 1976 op totalitaire wijze, met geweld en terreur als middelen om zijn politieke doelen te verwezenlijken. Door Mao geleide politieke campagnes, zoals de Grote Sprong Voorwaarts en Culturele Revolutie, worden gezien als oorzaak van naar schatting 40 tot 70 miljoen doden.[1][2][3][4][5] Verhongeringen tijdens de Grote Sprong Voorwaarts, massale zelfmoorden als gevolg van de Drie-anti- en Vijf-anti-terreurcampagnes, massa-executies van grootgrondbezitters, een sociale klasse waaraan hij al jaren voor de zeer massale executie-campagne een doodshekel had (hij had in zijn jeugd gezien hoe ondervoede en landloze boeren ten onder gingen aan buitensporige pacht) en met als gevolg dat hij in de jaren 1950 het bevel gaf alle grootgrondbezitters uit elke hoek en elk gaatje van het land op te sporen en te doden Politieke vervolging tijdens zowel de Anti-Rechtse Campagne als de strijdbijeenkomsten waren het gevolg van zijn beleid. Ook de historische cultuur en de gemeenschap van China zijn door zijn beleid radicaal veranderd, en relikwieën en religieuze plaatsen zijn door zijn beleid vernield in een poging 'het bewustzijn van de natie' te 'moderniseren'.

Gedurende de jaren dat Mao de macht in China in handen had, zijn er ook positieve veranderingen bereikt. Dit omvat onder meer de verbetering van de toegang tot gezondheidszorg en een drastische verhoging van de levensverwachting.[6][7] Daarbij verdubbelde in die tijd de bevolking van China bijna van ongeveer 550 miljoen tot meer dan 900 miljoen[7][8][9] Maoïsten benadrukken zijn rol als theoreticus, staatsman, dichter en visionair.[10]

Na zijn dood maakte China een economische en politieke transitie door onder Deng Xiaoping: van een geplande economie naar een gemengde economie en van totalitarisme naar autoritarisme.