Partnarskap for fred

Partnarskap for fred (engelsk Partnership for Peace, PfP) er eit samarbeidsprogram mellom NATO og land som ønskjer å arbeida med eller bli medlemmer av forsvarsalliansen. Partnarskap for fred blei danna i 1994, og har sidan då hatt 30 land som medlemmer. 10 av desse har fått NATO-medlemskap. I 2014 var 22 land som ikkje var med i NATO medlemmer i partnarskapen.

Frimerke frå Moldova med Partnarskap for fred som motiv.

██ NATO-medlemmer i Europa (1994)██ present NATO-medlemmer som tidlegare var PfP-medlemmer

██ Partnarskap for fred-medlemmer██ Land som ønskjer å bli med i PfP

Noverande medlemmer

Tidlegare sovjetrepublikkar

•  Armenia (1994)^[1]
•  Aserbajdsjan (1994)^[1]
•  Kviterussland (1995)^[1]
•  Georgia (1994)^[1]
•  Kasakhstan (1994)^[1]
•  Kirgisistan (1994)^[1]
•  Moldova (1994)^[1]
•  Russland (1994)^[1]
•  Tadsjikistan (2002)^[1]
•  Turkmenistan (1994)^[1]
•  Ukraina (1994)^[1]
•  Usbekistan (1994)^[1]

Tidlegare Jugoslavia

•  Bosnia og Herzegovina (2006)^[1]
•  Republikken Makedonia (1995)^[1]
•  Montenegro (2006)^[1]
•  Serbia (2006)^[1]

EU-medlemmer

•  Austerrike (1995)^[1]
•  Finland (1994)^[1]
•  Irland (1999)^[1]
•  Malta (1995^[1][2]-1996;^[3] og igjen frå 2008/^[4][5])
•  Sverige (1994)^[1]

EFTA-land

•  Sveits (December 11, 1996)^[1]

Historie

Tolv tidlegare medlemmer av PfP (Albania, Bulgaria, Estland, Kroatia, Latvia, Litauen, Polen, Romania, Slovakia, Slovenia, Tsjekkia og Ungarn) blei seinare medlemmer av NATO. Malta blei medlem 26. april 1995.^[2] Det trekte seg 27. oktober 1996 for å halda på nøytraliteten sin.^[3] Landet gjekk inn for å bli medlem att 20. mars 2008.^[4] NATO-møtet i Bucuresti gjekk med på dette 3. april 2008.^[5] Ved NATO-møtet i Riga den 29. november 2006 blei Bosnia og Herzegovina, Montenegro og Serbia inviterte til å bli med i samarbeidet.^[6] Dei blei medlemmer 14. desember 2006.^[7]