Lingua franca

Lenga franca

Diccionari de Lingua Franca estampat a Marselha

Amb lo tèrme lenga franca o lenga veïculara (o lingua franca^[1]) es designat una lenga adoptada coma mejan de comunicacion per de populacions de lenga o de dialèctes mairals diferents.

En Euròpa durant una part de l'Antiquitat, s'adoptavan coma linguas franca lo grèc e lo latin. Dins una cèrta mesura, l'alemand, lo portugués, l'indi o lo mandarin an tanben agut o an encara aquela caracteristica similara.

Dins los domènis socioculturals, economics e tecnologics dal mond modèrne actual se considèra que la lingua franca o lenga internacionala es la lenga anglesa.

Exemples

Linguas franca istoricas

• Accadian puèi Aramèu
• Sanscrit
• Chinés classic
• Grèc koinè
• Tamol ancian
• Latin
• Sogdian
• Eslau ancian
• Lingua franca mediterranèa - Pendent l'Edat Mejana a fins au sègle XIX, la lingua franca, conoissuda tanben sota l'apelacion sabir ò mauresc, èra lo nom d'una lenga romanica qu'èra una lenga mesclada d'un biais majoritari de vocabulari occitan^[2], d'italian dialectau, d'espanhòu amb quauquei mots francés, turcs ò Arabis amb una gramatica reducha (abséncia de conjugasons per exemple).
  De notar que l'unenc diccionari de Lingua Franca fuguèt estampat a Marselha en 1830.
• Italian

Linguas franca modèrnas

• Anglés
• Espanhòl
• Francés
• Alemand
• Arabi
• Rus
• Portugués
• Mandarin
• Indostani
• Malai
• Swahili
• Persan
• Haussà
• Amharic
• Lengas creòls
• Lengas de signes

Articles connèxes

• Creòl
• Pidgin