ਤੰਤਰ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
ਤੰਤਰ (/ˈtæntr�/; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ: तन्त्र) ( ਵਿਸਥਾਰ-ਯੰਤਰ, ਮੁਕਤੀ-ਫੈਲਾਉਣ ਵਾਲਾ, ਬੁਣਨਾ, ਤਾਣਾ-ਬਾਣਾ') ਇੱਕ ਗੁਪਤ ਯੋਗਿਕ ਪਰੰਪਰਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪਹਿਲੀ ਹਜ਼ਾਰ ਈਸਵੀ ਦੇ ਮੱਧ ਤੋਂ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਅਤੇ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਉਪ-ਮਹਾਂਦੀਪ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਤ ਹੋਈ ਸੀ।[1] ਭਾਰਤੀ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਤੰਤਰ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਮਤਲਬ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਵਸਥਿਤ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲਾਗੂ "ਪਾਠ, ਸਿਧਾਂਤ, ਪ੍ਰਣਾਲੀ, ਵਿਧੀ, ਸਾਧਨ, ਤਕਨੀਕ ਜਾਂ ਅਭਿਆਸ" ਵੀ ਹੈ।[2][3] ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਮੰਤਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਮੰਤਰਮਾਰਗ ("ਮੰਤਰ ਦਾ ਰਾਹ") ਜਾਂ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਮੰਤ੍ਰਯਨਾ ("ਮੰਤਰ ਵਾਹਨ") ਅਤੇ ਗੁਹਿਯਾਮੰਤਰ ("ਗੁਪਤ ਮੰਤਰ") ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[4][5]
ਆਮ ਯੁੱਗ ਦੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਕੇ, ਵਿਸ਼ਨੂੰ, ਸ਼ਿਵ ਜਾਂ ਸ਼ਕਤੀ 'ਤੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਨਵੇਂ ਪ੍ਰਗਟ ਤੰਤਰ ਉਭਰੇ। ਆਧੁਨਿਕ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮੁੱਖ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਤਾਂਤਰਿਕ ਵੰਸ਼ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸ਼ੈਵ ਸਿਧਾਂਤ ਪਰੰਪਰਾ, ਸ਼੍ਰੀ ਵਿਦਿਆ ਦਾ ਸ਼ਾਕਤਾ ਸੰਪਰਦਾ, ਕੌਲਾ ਅਤੇ ਕਸ਼ਮੀਰ ਸ਼ੈਵ ਧਰਮ।
Remove ads
ਹਵਾਲੇ
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads