ਭਾਰਤ ਦੇ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦੀ ਅੱਠਵੀਂ ਅਨੁਸੂਚੀ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
ਭਾਰਤ ਦੇ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦੀ ਅੱਠਵੀਂ ਅਨੁਸੂਚੀ ਭਾਰਤੀ ਗਣਰਾਜ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰੀ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਜਿਸ ਸਮੇਂ ਸੰਵਿਧਾਨ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਇਸ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਸੀ ਕਿ ਭਾਸ਼ਾ ਸਰਕਾਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਕਮਿਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਤਾ ਦੀ ਹੱਕਦਾਰ ਸੀ,[1] ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਭਾਸ਼ਾ ਉਹਨਾਂ ਅਧਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੋਵੇਗੀ ਜੋ ਸੰਘ ਦੀਆਂ ਅਧਿਕਾਰਤ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਨੂੰ ਅਮੀਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਖਿੱਚੀਆਂ ਜਾਣਗੀਆਂ।[2] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਸੂਚੀ ਨੇ ਹੋਰ ਮਹੱਤਵ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਹੁਣ ਇਹਨਾਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਉਪਾਅ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ "ਇਹ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅਮੀਰੀ ਵਿੱਚ ਵਧਣ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਸੰਚਾਰ ਕਰਨ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸਾਧਨ ਬਣ ਜਾਣ।"[3] ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਲੋਕ ਸੇਵਾ ਲਈ ਕਰਵਾਈ ਗਈ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਲਈ ਬੈਠੇ ਉਮੀਦਵਾਰ ਪੇਪਰ ਦੇ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਲਈ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਮਾਧਿਅਮ ਵਜੋਂ ਵਰਤਣ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਹਨ।[4]
Remove ads
ਅਨੁਸੂਚੀ ਦੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ
ਭਾਰਤੀ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦੇ ਅਨੁਛੇਦ 344(1) ਅਤੇ 351 ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਅੱਠਵੀਂ ਅਨੁਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਹੇਠ ਲਿਖੀਆਂ 22 ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੀ ਮਾਨਤਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ:[5][6]
Chronology
- 1950: 14 ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਸੰਵਿਧਾਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
- 1967: ਸਿੰਧੀ ਨੂੰ 21ਵੇਂ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਸੋਧ ਐਕਟ ਦੁਆਰਾ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ
- 1992: ਕੋਂਕਣੀ, ਮਨੀਪੁਰੀ (ਮੇਤੇ) ਅਤੇ ਨੇਪਾਲੀ ਨੂੰ 71ਵੇਂ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਸੋਧ ਐਕਟ ਦੁਆਰਾ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ
- 2003: ਬੋਡੋ, ਡੋਗਰੀ, ਮੈਥਿਲੀ ਅਤੇ ਸੰਥਾਲੀ ਨੂੰ 92ਵੇਂ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਸੋਧ ਐਕਟ ਦੁਆਰਾ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[7]
- 2011: 96ਵੇਂ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਸੋਧ ਐਕਟ ਦੁਆਰਾ ਉੜੀਆ ਦੇ ਸਪੈਲਿੰਗ ਨੂੰ ਓਡੀਆ ਦੁਆਰਾ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
Remove ads
ਹਵਾਲੇ
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads