ਦੌਧਰ

ਮੋਗੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦਾ ਪਿੰਡ From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

ਦੌਧਰ ਪੰਜਾਬ, ਭਾਰਤ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਪਿੰਡ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਆਬਾਦੀ 28,345 ਹੈ। ਦੌਧਰ[1] ਨੂੰ ਦੋ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ ਹੈ-ਇੱਕ ਨੂੰ ਦੌਧਰ ਗਰਬੀ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਦੌਧਰ ਸ਼ਾਰਕੀ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੌਧਰ ਵਿੱਚ ਦੋ ਸਰਪੰਚ ਹਨ। ਗੁਰੂ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸਕ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਦੌਧਰ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਦੌਧਰ ਕੋਲ ਇੱਕ ਟੀਮ, ਫੁੱਟਬਾਲ ਟੀਮ, ਕਬੱਡੀ ਟੀਮ ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਮਾਤ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਪਿੰਡ ਦੀ ਸਰਕਾਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ। ਇਸ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਕਿਸਾਨੀ ਕਿੱਤੇ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਹਨ। ਇਹ ਮੋਗਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਬਲਾਕ ਮੋਗਾ-1 ਵਿੱਚ ਹੈ।[2] ਦੌਧਰ ਜਗਰਾਉਂ ਤੋਂ 16 ਕਿਲੋਮੀਟਰ (9.9 ਮੀਲ) ਅਤੇ ਮੋਗਾ ਤੋਂ 20 ਕਿਲੋਮੀਟਰ (12 ਮੀਲ) ਦੂਰ ਹੈ।

ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੱਥ ਦੌਧਰ, ਦੇਸ਼ ...
Remove ads

ਵੱਡਾ ਡੇਰਾ ਦੌਧਰ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ

ਦੌਧਰ ਡੇਰਾ, ਸਿੱਖ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸਕੂਲ, ਜਿਸਨੂੰ ਵੱਡਾ ਡੇਰਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, 1859 ਵਿੱਚ ਸੰਤ ਸੁਧ ਸਿੰਘ (ਮ੍ਰਿਤਕ 1882) ਦੁਆਰਾ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਫਰੀਦਕੋਟ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦੌਧਰ ਵਿਖੇ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਸੁਧ ਸਿੰਘ ਮਾਣੂਕੇ ਦੇ ਇੱਕ ਨਿਰਮਲਾ ਸੰਤ ਠਾਕੁਰ ਦੀਦਾਰ ਸਿੰਘ ਦਾ ਚੇਲਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਉਸਨੇ ਸਿੱਖ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਸਥਾਨਕ ਪਰੰਪਰਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇੱਕ ਬੈਰਾਗੀ ਸਾਧੂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਮੌਕਾ ਮੁਲਾਕਾਤ, ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੇ ਇੱਕ ਮੁਖੀ ਦਾ ਦਰਬਾਰੀ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਸੀ ਜਿੱਥੋਂ ਉਹ 1857 ਦੇ ਵਿਦਰੋਹ ਸਮੇਂ ਪਰਵਾਸ ਕਰ ਗਿਆ ਸੀ, ਨੇ ਸੁਧ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਕੈਦੀਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਸੰਗੀਤ ਸਿਖਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਡੇਰੇ ਵਿੱਚ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ।

ਮਹੰਤ ਵੀਰ ਸਿੰਘ (1902), ਜੋ ਡੇਰਾ ਮੁਖੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁੱਧ ਸਿੰਘ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਏ ਸਨ, ਇੱਕ ਨਿਪੁੰਨ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚੇਲੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖ ਭਗਤੀ ਸੰਗੀਤ, ਸਾਜ਼-ਸਾਮਾਨ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਵੋਕਲ ਦੀਆਂ ਸੂਖਮ ਗੱਲਾਂ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ। ਸਿਖਾਏ ਗਏ ਸਾਜ਼ ਸਨ ਸਾਰੰਦਾ, ਸਿਤਾਰ, ਤਨਪੁਰਾ, ਤੌਸ, ਤਬਲਾ ਅਤੇ ਢੋਲਕੀ (ਢੋਲ), ਝਾਂਝ, ਚਿਮਟਾ ਖਰਤਾਲ ਅਤੇ ਹਾਰਮੋਨੀਅਮ। ਅਗਲੇ ਮਹੰਤ ਜਾਂ ਮੁੱਖ ਪੁਜਾਰੀ, ਮੰਗਲ ਸਿੰਘ (ਈਸਵੀ. 1860-1937) ਤਾਬੀਆ ਵਜਾਉਣ ਵਿੱਚ ਨਿਪੁੰਨ ਬਣਿਆ, ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਭਗਤੀ ਅਤੇ ਕਲਾਸੀਕਲ ਸੰਗੀਤ ਵਿੱਚ ਨਿਰੰਤਰ ਸਿੱਖਿਆ ਦਿੱਤੀ ਬਲਕਿ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਪਾਠ ਅਤੇ ਵਿਆਖਿਆ, ਗੁਰਮੁਖੀ ਕੈਲੀਗ੍ਰਾਫੀ ਅਤੇ ਕਲਾਸੀਕਲ ਪੰਜਾਬੀ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਠਕ੍ਰਮ ਦੇ ਪਾਠਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵਾਧਾ ਕੀਤਾ।

ਉਸ ਨੇ ਅੰਨ੍ਹੇ, ਅਪਾਹਜਾਂ ਅਤੇ ਅਨਾਥਾਂ ਨੂੰ ਡੇਰੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਕਰਵਾਇਆ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਉਸ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਵਧ ਕੇ ਲਗਭਗ 150 ਹੋ ਗਈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਮੁਫ਼ਤ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਅਤੇ ਰਹਿਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਡੇਰੇ ਨੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਪਿੰਡਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬਧਨੀ ਖ਼ੁਰਦ, ਮੱਲੇਆਣਾ, ਬੁੱਟਰ ਅਤੇ ਜਗਰਾਂਉ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀਆਂ। 28 ਜੁਲਾਈ 1937 ਨੂੰ ਮਹੰਤ ਮੰਗਲ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਦੀ ਗਤੀ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਘੱਟ ਗਈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਸਵੇਰੇ ਕੀਰਤਨ ਦਾ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਰੁਟੀਨ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਾਣੀ 'ਤੇ ਕਥਾ ਜਾਂ ਭਾਸ਼ਣ, ਅਤੇ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਚੌਕੀ ਜਾਂ ਕੀਰਤਨ ਦਾ ਸੈਸ਼ਨ ਜਾਰੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਗੁਰੂ ਕਾ ਲੰਗਰ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ, ਆਮ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਅਤੇ ਯਾਤਰੀਆਂ ਲਈ ਚਲਦਾ ਹੈ। ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਇਕੱਠ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਦਿਨਾਂ ਅਤੇ ਮਹੰਤ ਮੰਗਲ ਸਿੰਘ ਦੀ ਬਰਸੀ ਤੇ ਸਮਾਗਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

Remove ads

ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਵਿਆਕਤੀ

  • ਗੇਂਦਾ ਸਿੰਘ ਦੌਧਰ[3] ਜੋ ਕਿ ਮਾਰਕਸਵਾਦੀ ਤੇ ਕਿਰਤੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਉਘੇ ਲੀਡਰ ਰਹੇ ਅਤੇ ਵਿਧਾਇਕ ਵੀ ਬਣੇ।
  • ਮਾਸਟਰ ਸੁਰਜੀਤ ਦੌਧਰ ਤਰਕਸ਼ੀਲ[4] ਅਤੇ ਕਿਸ਼ਾਨ ਆਗੂ ਜੋ ਕਿ ਹੁਣ ਪਿੰਡ ਕਾਉਂਕੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਹੇ ਹਨ।

ਹਵਾਲੇ

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads