Loading AI tools
polska historyk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandra Bergman, ps. Zina, Stacha, Maleuska (ur. 1 maja 1906 w Grodnie, zm. 20 czerwca 2005 w Warszawie) – polska historyk i publicystka specjalizująca się w historii ruchu lewicowego białoruskiej mniejszości narodowej w II Rzeczypospolitej, a także w tematyce żydowskiej; w okresie międzywojennym działaczka nielegalnej w Polsce Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
historyk |
Urodziła się w Grodnie w rodzinie żydowskiej, jako córka Grzegorza (lub Grigorija) Kuczkowskiego. W 1925 wstąpiła do Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi (KPZB). Ukończyła szkołę partyjną przy Komitecie Centralnym KPZB. Pracowała jako sekretarz konspiracyjnych komitetów okręgowych Komunistycznego Związku Młodzieży Zachodniej Białorusi w Grodnie, Wilnie, Brześciu, Baranowiczach, Białymstoku. W 1928 była delegatem na I Zjazd KPZB. W 1931 została członkiem Sekretariatu Krajowego Komitetu Centralnego KPZB. W 1934 opuściła Polskę i zamieszkała w Związku Radzieckim. Pracowała jako zastępczyni sekretarza komitetu partyjnego zakładu „Homsielmasz”. W 1935 była represjonowana przez władze radzieckie[1].
Od 1946 ponownie w Polsce. Współpracowała z czasopismem Życie Partii. Ukończyła szkołę partyjną przy Komitecie Centralnym Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1].
Pochowana jest na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie[2].
Aleksandra Bergman zajmowała się badaniem historii KPZB, Białoruskiej Organizacji Rewolucyjnej, Białoruskiej Włościańsko-Robotniczej Hromady, Białoruskiego Towarzystwa Naukowego w Wilnie, a także białoruskojęzycznych gazet: Nasza Niwa, Wolny sciah i Zmahannie. Była autorką monografii, artykułów i szkiców na temat działaczy KPZB oraz białoruskiego ruchu komunistycznego na ziemiach północno-wschodnich II Rzeczypospolitej. Jej prace dotyczyły m.in. Bronisława Taraszkiewicza, L. Rodziewicza, U. Samojły, Antona Łuckiewicza, Ignacego Dworczanina, Wiery Chorużej, Szymona Raka-Michajłowskiego, Piotra Miotły, Pawła Wołoszyna, M. Bursiewicza, Zofii Pankowej, M. Pierawałockiego[1].
Aleksandra Bergman zajmowała się także tematyką żydowską. Opublikowała szereg szkiców biograficznych na temat żydowskich pisarzy i dziennikarzy, m.in. L. Najdusa, Z. Rejzena, B. Kleckina[1].
Jej mężem był publicysta i działacz komunistyczny Stefan Bergman (1904–2000), z którym miała dwie córki. Pierwsza, Zofia (1934–2013) była biologiem, docentem w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN. Druga, Eleonora (ur. 1947) jest historykiem architektury, w latach 2007-2011 była dyrektorem Żydowskiego Instytutu Historycznego[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.