Bielnik (dopływ Szklarki)
potok w Polsce / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bielnik (niem. Weisse Seifenfloss[2]) – potok, lewy dopływ Szklarki[3] o długości 2,32 km[4].
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Województwo | |
Lokalizacja | |
Potok | |
Długość | 2,32 km |
Źródło | |
Miejsce | Śląski Grzbiet, Wielki Szyszak |
Wysokość |
925 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Szklarka |
Wysokość |
654,5 m n.p.m.[1] |
Współrzędne | |
Potok płynie w Sudetach Zachodnich, w zachodniej części Karkonoszy. Jego źródła znajdują się na północnych zboczach Wielkiego Szyszaka, poniżej Śnieżnych Kotłów na wysokości 925 m n.p.m. Płynie na północ po granicie i jego zwietrzelinie. Przyjmuje kilka bezimiennych potoków oraz prawe dopływy – Białkę i Wrzączkę. Według Słownika geografii turystycznej Sudetów potok Wrzączka jest dopływem Suchej Siklawy, natomiast na mapie Wydawnictwa „Plan” (Mapa turystyczna Karkonosze polskie i czeskie) jest ona dopływem Bielnika. Uchodzi do Szklarki.
Bielnik odwadnia północne stoki Karkonoszy poniżej Wielkiego Szyszaka i Śnieżnych Kotłów. Cały obszar zlewni Bielnika porośnięty jest górnoreglowymi lasami świerkowymi. W górnym biegu Bielnik przecina czarny szlak turystyczny z Jagniątkowa do Schroniska PTTK „Pod Łabskim Szczytem”.