Loading AI tools
oficer dyplomowany Wojska Polskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Aleksander Tinz (ur. 5 października 1877 we Lwowie, zm. 7 stycznia 1943 w Wiedniu) – generał dywizji Wojska Polskiego.
generał dywizji | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1898–1927 |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
|
Eugeniusz Tinz urodził się 5 października 1877 we Lwowie, w rodzinie Henryka i Aleksandry z Kmicikiewiczów. Ukończył gimnazjum we Lwowie, następnie Techniczną Akademię Wojskową i Akademię Sztabu Generalnego w Wiedniu. Od 1898 oficer austriackiej artylerii. Od 1909 kapitan. Do 1912 pełnił służbę w sztabach, potem był dowódcą batalionu. Od 1914 służył jako oficer w sztabie Korpusu Armijnego w stopniu majora. W czasie I wojny światowej szef sztabu dywizji piechoty na froncie. W 1916 podpułkownik i dowódca pułku artylerii polowej. W latach 1917–1918 szef oddziału operacyjnego w sztabach związków taktycznych na frontach włoskim i rosyjskim.
8 grudnia 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podpułkownika i przydzielony do Sztabu Generalnego – Poselstwo Polskie w Wiedniu[1]. W maju 1919 wyznaczony został na stanowisko szefa Oddziału I Organizacyjnego Naczelnego Dowództwa WP. 19 listopada tego roku przeniesiony został do Dowództwa Frontu Litewsko-Białoruskiego na stanowisko szefa sztabu. Od 1 kwietnia 1920 kierował sztabem 4 Armii (od połowy maja sztab armii był jednocześnie sztabem Frontu gen. Szeptyckiego). 5 lipca tego roku stanął na czele sztabu Frontu Południowo-Wschodniego. 4 września tego roku przeniesiony został do Krakowa i mianowany szefem sztabu Dowództwa Okręgu Generalnego „Kraków”. Od 20 kwietnia 1921 roku pełnił obowiązki zastępcy dowódcy Okręgu Generalnego „Kraków”[2]. 25 września 1921 wyznaczony został na dowódcę 6 Dywizji Piechoty w Krakowie. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu generała brygady ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 27. lokatą w korpusie generałów[3].
1 grudnia 1924 Prezydent RP, Stanisław Wojciechowski na wniosek Ministra Spraw Wojskowych, gen. dyw. Władysława Sikorskiego awansował go na generała dywizji ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 7. lokatą w korpusie generałów[4].
Z dniem 1 kwietnia 1927 roku został mu udzielony dwumiesięczny urlop z zachowaniem uposażenia, a z dniem 31 maja tego roku został przeniesiony w stan spoczynku[5].
Osiadł w Wiedniu, gdzie zmarł. Pochowany na cmentarzu Meidling Freidhof. Był żonaty z Marią Wisoko-Meytsky.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.