Loading AI tools
amerykański generał i polityk, noblista pokojowy (1880–1959) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
George Catlett Marshall (ur. 31 grudnia 1880 w Uniontown, zm. 16 października 1959 w Waszyngtonie) – amerykański dowódca wojskowy, generał armii United States Army, uczestnik I i II wojny światowej, polityk, 50. Sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych (1947–1949), sekretarz obrony USA (1950–1951), przewodniczący Amerykańskiego Czerwonego Krzyża, laureat Pokojowej Nagrody Nobla (1953).
George C. Marshall (1946) | |
generał armii | |
Pełne imię i nazwisko |
George Catlett Marshall |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
31 grudnia 1880 |
Data i miejsce śmierci |
16 października 1959 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1902–1959 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
szef sztabu US Army |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
sekretarz stanu USA, |
Odznaczenia | |
Złoty Medal Kongresu Pokojowa Nagroda Nobla |
Pełne imię i nazwisko |
George Catlett Marshall |
---|---|
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
50. Sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych | |
Okres |
od 21 stycznia 1947 |
Poprzednik | |
Następca |
Od 1901 w armii amerykańskiej. Do czasu wybuchu II wojny światowej pełnił wiele funkcji związanych ze szkoleniem, planowaniem oraz modernizacją uzbrojenia. W 1939 prezydent Franklin Delano Roosevelt mianował go szefem Sztabu Armii Lądowej. Marshall pełnił tę funkcję do 1945. W latach 1947–1949 był sekretarzem stanu w ekipie Harry’ego Trumana.
Uważany jest za współtwórcę doktryny Trumana oraz twórcę planu pomocy gospodarczej dla Europy – European Recovery Program, od jego nazwiska nazwanego Planem Marshalla. Marshall, w przemówieniu wygłoszonym 5 czerwca 1947 na Uniwersytecie Harvarda, powiedział: Stany Zjednoczone powinny zrobić wszystko, co jest w ich mocy, by pomóc w powrocie do zdrowia gospodarczego na świecie, bez którego nie może być politycznej równowagi i pokoju. Plan ten został zrealizowany w latach 1948–1951 – brało w nim udział 16 państw europejskich i Turcja. Państwa bloku wschodniego (m.in. Polska) oraz Finlandia odmówiły udziału w programie pod naciskiem ZSRR, uznającego ten plan za próbę szerzenia kapitalizmu przez USA.
22 marca 1946 - w uznaniu wybitnego przywództwa, jako szefa sztabu armii i członka Kolegium Połączonych Szefów Sztabów (Joint Chiefs of Staff), w planowaniu rozbudowy, wyposażenia, szkolenia i rozmieszczenia Armii Stanów Zjednoczonych oraz w formułowaniu i wdrażaniu globalnej strategii, która doprowadziła do zwycięstwa w II wojnie światowej, a także w podziękowaniu wszystkim członkom Armii Stanów Zjednoczonych, którzy służyli pod jego dowództwem z heroicznym oddaniem i osobistym poświęceniem - został uhonorowany Złotym Medalem Kongresu[1] (Congressional Gold Medal) - jednym z najwyższych odznaczeń cywilnych w Stanach Zjednoczonych.
W 1949 Marshall zrezygnował z pracy w Departamencie Stanu i został przewodniczącym Amerykańskiego Czerwonego Krzyża. W latach 1950–1951 był sekretarzem obrony USA.
W uznaniu zasług w stworzeniu „Planu Marshalla” w 1953 został uhonorowany Pokojową Nagrodą Nobla. Człowiek Roku 1943 i 1947 według magazynu „Time”.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.