Loading AI tools
gatunek ssaka z rodziny lemurowatych Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lemuria szarogłowa[4] (Eulemur cinereiceps) – gatunek średniej wielkości ssaka naczelnego z rodziny lemurowatych (Lemuridae). Występuje endemicznie w południowo-wschodniej części Madagaskaru. Jest krytycznie zagrożony wyginięciem.
Eulemur cinereiceps | |||
(A. Grandidier & Milne-Edwards, 1890)[1] | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
lemuria szarogłowa | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisali w 1890 roku francuscy zoolodzy Alfred Grandidier i Alphonse Milne-Edwards jako podgatunek lemurii manguściej i nadając mu nazwę Lemur mongoz var. cinereiceps[1]. Miejsce typowe to prawdopodobnie Farafangana, w przybrzeżnym południowo-wschodnim Madagaskarze[1][5][6]. Okaz typowy (lektotyp) wyznaczony przez Ernsta Schwarza[7] to zamontowana skóra z czaszką w jej wnętrzu dorosłej samicy (sygnatura MNHN-ZM-MO-1882-1515) ze zbiorów Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu; okaz zebrany 17 września 1881 roku przez Jeana Lantza[8].
Przed rewizją taksonomiczną z 2008 znany jako Eulemur albocollaris[9], nazwa E. cinereiceps jest powszechnie stosowana dla brązowych lemurów z części południowo-wschodniej Madagaskaru[10]. Strefa występowania mieszańców z E. rufifrons jest widoczna w obszarze rzeki Lantara (źródło Manampatany) w pobliżu Parku Narodowego Andringitra[10]. Chociaż zewnętrznie bardzo podobne, analizy genetyczne potwierdzają pełny status gatunkowy E. cinereiceps i E. collaris, podobnie jak badania terenowe w widocznych strefach występowania mieszańców E. rufifrons i E. cinereiceps[10].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[10].
Lemuria szarogłowa występuje w południowo-wschodnim Madagaskarze w cienkim pasie lasu od nieco powyżej rzeki Manampatrana na południe do rzeki Mananara, z niewielką odosobnioną populacją w Manombo i Agnalazaha na wybrzeżu na południe od Farafangany[10].
Długość ciała (bez ogona) 39–40 cm, długość ogona 50–55 cm; masa ciała 2 kg[13][14].
W 2005 dzięki obrazom satelitarnym ustalono, że pozostaje mu 700 km² siedliska w jego zasięgu występowania[15]. Znaczne zagrożenie stanowi dla niego utrata siedliska naturalnego. Gatunek zaliczono nawet do 25 najbardziej zagrożonych naczelnych świata w latach 2006–2008[16] i 2008–2010[17]. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) w 2014 roku przyznała mu status gatunku krytycznie zagrożonego wyginięciem, uzasadniając to gwałtownym spadkiem liczebności i bardzo ograniczonym zasięgiem występowania[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.