Maciej Przemysław Lang (ur. 1968 w Piotrkowie Trybunalskim[1]) – polski politolog i dyplomata, doktor nauk humanistycznych. Ambasador RP w Turkmenistanie (2007–2009), Afganistanie (2009–2012), Kazachstanie (2015–2016), Turcji (2016–2018, od 2023), Rumunii (2020–2023), w latach 2018–2020 podsekretarz stanu w MSZ.
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
1968 |
|---|---|
| Ambasador RP w Turkmenistanie | |
| Okres |
od 2007 |
| Następca | |
| Ambasador RP w Afganistanie | |
| Okres |
od 2009 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador RP w Kazachstanie | |
| Okres |
od 2015 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador RP w Turcji | |
| Okres |
od 2016 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Podsekretarz stanu w MSZ | |
| Okres |
od 2018 |
| Ambasador RP w Rumunii | |
| Okres |
od 2020 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador RP w Turcji | |
| Okres |
od 2023 |
| Poprzednik | |
| Odznaczenia | |
  | |
Życiorys
Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim. W 1993 ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. W 2016 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na Wydziale Orientalistyki UW[2] na podstawie dysertacji na temat koncepcji państwa i narodu w myśli politycznej muzułmanów subkontynentu indyjskiego w okresie panowania brytyjskiego[3].
W latach 1993–1997 pracował w Departamencie do Spraw Migracji i Uchodźstwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. W 1997 związał się zawodowo z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. W latach 1997–2003 pełnił funkcję radcy w Ambasadzie RP w Ałmaty. Po powrocie do kraju był radcą ministra w Departamencie Europy oraz w Departamencie Polityki Wschodniej MSZ. Od marca 2006 do stycznia 2007 kierował Ambasadą RP w Grecji jako chargé d’affaires. W latach 2007–2009 pełnił funkcję pierwszego po utworzeniu placówki ambasadora RP w Aszchabadzie[4][5], a od sierpnia 2009 do czerwca 2012 kierował polską placówką dyplomatyczną w Kabulu[6][7]. Po zakończeniu pracy na placówce objął stanowisko pełnomocnika MON ds. misji zagranicznych[8]. Od kwietnia 2014 do lipca 2015 kierował terenowym zespołem obserwatorów specjalnej misji monitoringowej OBWE na Ukrainie[9]. W sierpniu 2015 powołany na stanowisko ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego RP w Kazachstanie[10], a w listopadzie tego roku akredytowanym także w Kirgistanie[11]. W październiku 2016 został powołany na ambasadora RP w Turcji[12][13].
W listopadzie 2018 objął stanowisko podsekretarza stanu w MSZ ds. dyplomacji ekonomicznej, współpracy rozwojowej, polityki azjatyckiej, polityki afrykańskiej i bliskowschodniej[14]. W styczniu 2020 został mianowany ambasadorem RP w Rumunii[15]. W lipcu tegoż roku otrzymał nominację na tę funkcję[16] (odchodząc w konsekwencji ze stanowiska ministerialnego), w tym samym miesiącu objął ją oraz złożył listy uwierzytelniające na ręce prezydenta Klausa Iohannisa[17]. W sierpniu 2021 jako były ambasador w Afganistanie został wysłany do Kabulu, gdzie brał udział w ewakuacji obywateli polskich i innych państw[18][19]. W grudniu 2022 mianowany ponownie ambasadorem Polski w Turcji[20] oraz odwołany (ze skutkiem na 5 lutego 2023) z funkcji ambasadora w Rumunii[21]. Stanowisko w Ankarze objął w lutym 2023[22].
Zna języki: angielski, francuski, perski, rosyjski i ukraiński[9]. Jego żoną jest Joanna Lang[23].
Odznaczenia
W 2012, za wybitne zasługi w służbie zagranicznej, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności dyplomatycznej, został odznaczony przez prezydenta RP Bronisława Komorowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[24]. W 2022, za wybitne zasługi w działalności na rzecz bezpieczeństwa i ochrony obywateli polskich i cudzoziemców w akcji ewakuacyjnej w Islamskiej Republice Afganistanu, prezydent Andrzej Duda nadał mu Krzyż Komandorski tego orderu[25].
Publikacje
Jest autorem publikacji i opracowań analitycznych poświęconych Azji Centralnej i Bliskiemu Wschodowi (m.in. problemom etnicznym i demograficznym, procesom pokojowym i konfliktom oraz kwestiom energetycznym). Współpracował m.in. z Ośrodkiem Studiów Wschodnich. Jest współautorem publikacji z serii naukowej „Współczesna Azja Centralna” przygotowywanej przez Instytut Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.
- Publikacje książkowe
- Maciej Lang, W poszukiwaniu Nowej Medyny : muzułmańskie wizje niepodległych Indii u schyłku panowania brytyjskiego, Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 2021, ISBN 978-83-242-3742-5 [dostęp 2023-01-31].
- Rozdziały w publikacjach zwartych
- Jacek Multanowski, Maciej Lang, Nastroje migracyjne w Kazachstanie. Przypadek Polaków, [w:] Państwo polskie wobec Polaków na Wschodzie. Poszukiwanie modelu polityki, Tomasz Gąsowski (red. nauk.), Kraków: OMP, Księgarnia Akademicka, 2000 (Studia i analizy), OCLC 69629490.
- Artykuły
- Maciej Lang, Przekształcenia struktury etnicznej Kazachstanu w XX wieku, „Sprawy Narodowościowe” (Z. 16/17), 2000, s. 169–191.
- Maciej Lang, Kwestia egejska w stosunkach grecko-tureckich, „Przegląd Europejski” (Nr 1), 2003, s. 219–235.
- Maciej Lang, Religia i polityka w islamie, „Bliski Wschód” (Nr 1), 2004, s. 113–128.
- Tłumaczenia
- Muhammad Husajn Tabataba’i, Zarys nauk islamu, Maciej Lang (tłum.), Warszawa: s.n., 1992, s. 170, OCLC 749407492.
- Morteza Motahhari, Poznanie Koranu, Maciej Lang (tłum.), Piotrków Trybunalski: Wydawnictwo Episteme, 1992 (Biblioteka Myśli Muzułmańskiej), s. 144, OCLC 749206242.
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
